langa 1.0.0

Sign up to get free protection for your applications and to get access to all the features.
Files changed (122) hide show
  1. data/COPYING +674 -0
  2. data/README +69 -0
  3. data/bin/langa +169 -0
  4. data/examples/afrikaans_1953_utf8.txt +1000 -0
  5. data/examples/albanian_utf8.txt +1000 -0
  6. data/examples/amharic_utf8.txt +1000 -0
  7. data/examples/arabic_svd_utf8.txt +1000 -0
  8. data/examples/armenian_western_1853_utf8.txt +1000 -0
  9. data/examples/asv_utf8.txt +1000 -0
  10. data/examples/basque_1571_utf8.txt +1000 -0
  11. data/examples/breton_utf8.txt +1000 -0
  12. data/examples/chinese_ncv_s_utf8.txt +1000 -0
  13. data/examples/chinese_ncv_utf8.txt +1000 -0
  14. data/examples/chinese_union_s_utf8.txt +1000 -0
  15. data/examples/chinese_union_utf8.txt +1000 -0
  16. data/examples/coptic_nt_utf8.txt +1000 -0
  17. data/examples/croatian_utf8.txt +1000 -0
  18. data/examples/czech_bkr_utf8.txt +1000 -0
  19. data/examples/danish_utf8.txt +1000 -0
  20. data/examples/dutch_svv_utf8.txt +1000 -0
  21. data/examples/esperanto_utf8.txt +1000 -0
  22. data/examples/estonian_utf8.txt +1000 -0
  23. data/examples/finnish_pr_1992_utf8.txt +1000 -0
  24. data/examples/french_ostervald_1996_utf8.txt +1000 -0
  25. data/examples/german_schlachter_1951_utf8.txt +1000 -0
  26. data/examples/greek_byzantine_2000_utf8.txt +1000 -0
  27. data/examples/greek_modern_utf8.txt +1000 -0
  28. data/examples/hebrew_modern_utf8.txt +1000 -0
  29. data/examples/hungarian_karoli_utf8.txt +1000 -0
  30. data/examples/italian_riveduta_1927_utf8.txt +1000 -0
  31. data/examples/kabyle_nt_utf8.txt +1000 -0
  32. data/examples/kjv_apocrypha_utf8.txt +1000 -0
  33. data/examples/korean_utf8.txt +1000 -0
  34. data/examples/latin_vulgata_clementina_utf8.txt +1000 -0
  35. data/examples/latvian_nt_utf8.txt +1000 -0
  36. data/examples/lithuanian_utf8.txt +1000 -0
  37. data/examples/manx_gaelic_utf8.txt +1000 -0
  38. data/examples/maori_utf8.txt +1000 -0
  39. data/examples/myanmar_judson_1835_utf8.txt +1000 -0
  40. data/examples/norwegian_utf8.txt +1000 -0
  41. data/examples/peshitta_utf8.txt +1000 -0
  42. data/examples/portuguese_utf8.txt +1000 -0
  43. data/examples/romani_utf8.txt +1000 -0
  44. data/examples/romanian_cornilescu_utf8.txt +1000 -0
  45. data/examples/russian_makarij_utf8.txt +1000 -0
  46. data/examples/spanish_reina_valera_1909_utf8.txt +1000 -0
  47. data/examples/swedish_1917_utf8.txt +1000 -0
  48. data/examples/tagalog_1905_utf8.txt +1000 -0
  49. data/examples/thai_kjv_utf8.txt +1000 -0
  50. data/examples/turkish_nt_utf8.txt +1000 -0
  51. data/examples/turkish_utf8.txt +1000 -0
  52. data/examples/ukrainian_1871_utf8.txt +1000 -0
  53. data/examples/vietnamese_1934_utf8.txt +1000 -0
  54. data/examples/wolof_utf8.txt +1000 -0
  55. data/examples/xhosa_utf8.txt +1000 -0
  56. data/lib/langa.rb +35 -0
  57. data/lib/langa/dna.rb +209 -0
  58. data/lib/langa/file.rb +97 -0
  59. data/lib/langa/langa.dna +406 -0
  60. data/lib/langa/languageanalyzer.rb +134 -0
  61. data/lib/langa/languages.rb +147 -0
  62. data/lib/langa/randomtestfiles.rb +140 -0
  63. data/lib/langa/utilities.rb +53 -0
  64. data/test/tc_file.rb +47 -0
  65. data/test/tc_languages.rb +69 -0
  66. data/test/tc_utilities.rb +42 -0
  67. data/unicode/CaseFolding.txt +1065 -0
  68. data/unicode/CaseFolding.txt.webloc +8 -0
  69. data/unicode/Index of -Public-MAPPINGS.webloc b/data/unicode/Index of → -Public-MAPPINGS.webloc +0 -0
  70. data/unicode/mappings/8859-1.TXT +303 -0
  71. data/unicode/mappings/8859-10.TXT +303 -0
  72. data/unicode/mappings/8859-11.TXT +297 -0
  73. data/unicode/mappings/8859-13.TXT +299 -0
  74. data/unicode/mappings/8859-14.TXT +301 -0
  75. data/unicode/mappings/8859-15.TXT +303 -0
  76. data/unicode/mappings/8859-16.TXT +299 -0
  77. data/unicode/mappings/8859-2.TXT +303 -0
  78. data/unicode/mappings/8859-3.TXT +296 -0
  79. data/unicode/mappings/8859-4.TXT +303 -0
  80. data/unicode/mappings/8859-5.TXT +303 -0
  81. data/unicode/mappings/8859-6.TXT +260 -0
  82. data/unicode/mappings/8859-7.TXT +308 -0
  83. data/unicode/mappings/8859-8.TXT +270 -0
  84. data/unicode/mappings/8859-9.TXT +307 -0
  85. data/unicode/mappings/ATARIST.TXT +313 -0
  86. data/unicode/mappings/CP037.TXT +275 -0
  87. data/unicode/mappings/CP1006.TXT +302 -0
  88. data/unicode/mappings/CP1026.TXT +275 -0
  89. data/unicode/mappings/CP1250.TXT +274 -0
  90. data/unicode/mappings/CP1251.TXT +274 -0
  91. data/unicode/mappings/CP1252.TXT +274 -0
  92. data/unicode/mappings/CP1253.TXT +274 -0
  93. data/unicode/mappings/CP1254.TXT +274 -0
  94. data/unicode/mappings/CP1255.TXT +274 -0
  95. data/unicode/mappings/CP1256.TXT +274 -0
  96. data/unicode/mappings/CP1257.TXT +274 -0
  97. data/unicode/mappings/CP1258.TXT +274 -0
  98. data/unicode/mappings/CP424.TXT +304 -0
  99. data/unicode/mappings/CP437.TXT +274 -0
  100. data/unicode/mappings/CP500.TXT +275 -0
  101. data/unicode/mappings/CP737.TXT +274 -0
  102. data/unicode/mappings/CP775.TXT +275 -0
  103. data/unicode/mappings/CP850.TXT +274 -0
  104. data/unicode/mappings/CP852.TXT +274 -0
  105. data/unicode/mappings/CP855.TXT +275 -0
  106. data/unicode/mappings/CP856.TXT +303 -0
  107. data/unicode/mappings/CP857.TXT +275 -0
  108. data/unicode/mappings/CP860.TXT +275 -0
  109. data/unicode/mappings/CP861.TXT +275 -0
  110. data/unicode/mappings/CP862.TXT +275 -0
  111. data/unicode/mappings/CP863.TXT +275 -0
  112. data/unicode/mappings/CP864.TXT +275 -0
  113. data/unicode/mappings/CP865.TXT +275 -0
  114. data/unicode/mappings/CP866.TXT +275 -0
  115. data/unicode/mappings/CP869.TXT +275 -0
  116. data/unicode/mappings/CP874.TXT +274 -0
  117. data/unicode/mappings/CP875.TXT +275 -0
  118. data/unicode/mappings/KOI8-R.TXT +302 -0
  119. data/unicode/mappings/NEXTSTEP.TXT +173 -0
  120. data/unicode/mappings/ROMAN.TXT +275 -0
  121. data/unicode/mappings/US-ASCII-QUOTES.TXT +198 -0
  122. metadata +180 -0
data/README ADDED
@@ -0,0 +1,69 @@
1
+ =Langa - A language analyzer
2
+ Langa was created in a few weeks after a request came up to me, that language
3
+ recognition would be a fine extension to Lingo (see http://www.lex-lingo.de).
4
+ The basic idea of how language recognition could be done, was born after a few
5
+ minutes. So there had to be a proof of concept. Langa is the proof, that this
6
+ concept works, with little limitations.
7
+ ==Concept of Language Recognition
8
+ Every language has its own charateristical usage of characters. This focuses
9
+ on the set of characters used, the frequency of each character, the proportion
10
+ of consonant, vowel and special characters and the appearance of special
11
+ language specific high frequency words.
12
+ Langa by now concentrates on the first to subjects, character set and
13
+ frequency. Therefor Langa processes a textfile and extracts a language
14
+ specific fingerprint. This fingerprint is comparable. You can measure the
15
+ distance of several fingerprint and declare the one with the shortest distance
16
+ as a match.
17
+ ==Langa.dna - The language fingerprints
18
+ For the comparism of the fingerprint of a given file with the fingerprints of
19
+ several languages, we need these fingerprints first. So how do we get them?
20
+ The easiest way is to take a large file of a given language, process the
21
+ fingerprint for that file and take this fingerprint as a reference for the
22
+ language. The first source for large language files was the 'Wortschatz' from
23
+ the university of Leipzig/Germany (see http://corpora.informatik.uni-leipzig.de/).
24
+ There are 18 languages in good quality text files and large enough for our purposes.
25
+ The second source is from the Unbound Bible (see http://www.unboundbible.org/), where
26
+ the bible is translated in several languages (see examples/).
27
+ ==Quick Start
28
+ ===Users View
29
+ To see how Langa works from a user point of view, from the langa directory call
30
+ % bin/langa examples/*
31
+ examples/afrikaans_1953_utf8.txt............................Language is Afrikaans (afk)
32
+ examples/albanian_utf8.txt..................................Language is Albanian (sqi)
33
+ ...
34
+ examples/wolof_utf8.txt.....................................Language is Wolof (wol)
35
+ examples/xhosa_utf8.txt.....................................Language is Xhosa (xho)
36
+ ===Developers View
37
+ As a developer, you want to find out, what language a file contains, call
38
+
39
+ require 'langa'
40
+
41
+ # => locate langa.dna
42
+ this_path = File.dirname(__FILE__)
43
+ langa_dna = File.join(this_path, '..', 'lib', 'langa', 'langa.dna')
44
+
45
+ # => process
46
+ la = LanguageAnalyzer.new(langa_dna)
47
+ lang = la.analyze(file, codepage)
48
+ puts 'Language is %s (%s)' % [la.config(lang)['name'], lang]
49
+
50
+ See documentation for details.
51
+ ==Add a new language
52
+ If you want to add a new language, process as follows:
53
+ - Find a textfile that contains lots of written sentences in the desired language.
54
+ The bigger, the better the results. Let's name it i.e. language.txt
55
+ - Call langa from the command line with
56
+ % bin/langa --dna language.txt
57
+ please be patient, analyzing takes some time...
58
+ <iso 639-3 code>:
59
+ name: <full language name>
60
+ iso1: <iso 639-1 code (optional)>
61
+ source: examples/asv_utf8.txt
62
+ size: 142256
63
+ utf8: eathondsirlmfuwbcygvpkjzxq
64
+ fingerprint: 101-12616+97-10560+116-8889+104-8721+111-7544+110-7313+100-6081+115-5491+105-5355+114-4844+108-3465+109-2661+102-2396+117-2164+119-2016+98-1755+99-1664+121-1663+103-1587+118-1117+112-954+107-665+106-353+122-52+120-46+113-14
65
+ %
66
+
67
+ Now paste the output (without the patient message) into the langa.dna file.
68
+ Replace the '<...>' strings with correct values from the iso 639-3 standard (see http://www.sil.org/iso639-3/codes.asp?order=reference_name&letter=a).
69
+
@@ -0,0 +1,169 @@
1
+ #! /usr/bin/ruby
2
+
3
+ =begin
4
+
5
+ Copyright © 2007 John Vorhauer
6
+ Contact me at langa@vorhauer.de near 50°55'N+6°55'E.
7
+
8
+ This file is part of Langa.
9
+
10
+ Langa is free software: you can redistribute it and/or modify
11
+ it under the terms of the GNU General Public License as published by
12
+ the Free Software Foundation, either version 3 of the License, or
13
+ (at your option) any later version.
14
+
15
+ Langa is distributed in the hope that it will be useful,
16
+ but WITHOUT ANY WARRANTY; without even the implied warranty of
17
+ MERCHANTABILITY or FITNESS FOR A PARTICULAR PURPOSE. See the
18
+ GNU General Public License for more details.
19
+
20
+ You should have received a copy of the GNU General Public License
21
+ along with Langa. If not, see <http://www.gnu.org/licenses/>.
22
+
23
+ For a detailed functional description of Langa see README file
24
+
25
+ =end
26
+
27
+ require 'rubygems'
28
+
29
+ $:.unshift File.join(File.dirname(__FILE__), '..', 'lib')
30
+ require 'langa'
31
+
32
+
33
+ # => arguments given
34
+ if $*.size > 0
35
+
36
+ # => initialize vars
37
+ function = 'ANALYZE'
38
+ codepage = 'utf-8'
39
+ test_size = test_count = 0
40
+
41
+ # => get options
42
+ opts = GetoptLong.new(
43
+ [ '--distance', '-x', GetoptLong::NO_ARGUMENT],
44
+ [ '--bigtest', '-b', GetoptLong::NO_ARGUMENT],
45
+ [ '--dna', '-d', GetoptLong::NO_ARGUMENT],
46
+ [ '--test', '-t', GetoptLong::REQUIRED_ARGUMENT],
47
+ [ '--codepage', '-c', GetoptLong::REQUIRED_ARGUMENT])
48
+
49
+ opts.each do |opt, arg|
50
+ case opt
51
+ when '--distance' : function = 'DIS'
52
+ when '--bigtest' : function = 'BIG'
53
+ when '--dna' : function = 'DNA'
54
+ when '--codepade' : codepage = arg
55
+ when '--test'
56
+ function = 'TEST'
57
+ test_size, test_count = arg.split(',')
58
+ test_size, test_count = test_size.to_i, test_count.to_i
59
+ end
60
+ end
61
+
62
+ # => locate langa.dna
63
+ this_path = File.dirname(__FILE__)
64
+ langa_dna = File.join(this_path, '..', 'lib', 'langa', 'langa.dna')
65
+
66
+ # => process
67
+ la = LanguageAnalyzer.new(langa_dna)
68
+
69
+ case function
70
+ when 'DIS'
71
+ keys = la.keys
72
+ index = Hash.new
73
+ i = 0
74
+ keys.each { |key| index[key] = (i+=1) }
75
+ puts (['iso']+keys).join(';')
76
+ la.sources.sort.each do |file|
77
+ line = [file]
78
+ la.analyze(file, codepage, true).each do |res| diff, iso = res
79
+ line[index[iso]] = diff
80
+ end
81
+ puts line.join(';')
82
+ end
83
+
84
+ when 'BIG'
85
+ testrun = langrun = rlf = analang = nil
86
+ result = Hash.new(0)
87
+ sheet = Hash.new
88
+ # RandomLanguageTestFiles.new(1, 1).each { |lang, files| sheet[lang] = Hash.new(0)}
89
+ [200, 100, 50, 40, 30, 20, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 ].each do |c|
90
+
91
+ # [30, 20, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 ].each do |c|
92
+ puts "Starting testrun with chunk size #{c*100}"
93
+ testrun = sheet[c*100] = Hash.new(0)
94
+
95
+ rlf = RandomLanguageTestFiles.new(100, c*100)
96
+ rlf.each do |lang, files|
97
+ print "#{lang} "
98
+ langrun = testrun[lang] = Hash.new(0)
99
+ langrun['analyse'] = Hash.new(0)
100
+
101
+ files.each do |file|
102
+ analang = la.analyze(file)
103
+ #p [file, analang]
104
+ langrun['analyse'][analang] += 1
105
+ langrun['analyse'][analang] += 1
106
+ sheet[analang] = Hash.new(0) unless sheet.has_key?(analang)
107
+ sheet[analang][lang] += 1
108
+ end
109
+ end
110
+ end
111
+ p sheet
112
+ when 'DNA'
113
+ puts "please be patient, analyzing takes some time..."
114
+ ARGV.each {|file| la.scan_language_dna(file, codepage) }
115
+ when 'TEST'
116
+ crlf = 8
117
+ rlf = RandomLanguageTestFiles.new(test_count, test_size)
118
+ rlf.each do |lang, files|
119
+ result = Hash.new(0)
120
+ files.each {|file| result[la.analyze(file)] += 1 }
121
+ if result[lang] == test_count
122
+ # puts "100% ok"
123
+ else
124
+ print "#{lang}."
125
+ puts result.to_a.sort { |a,b| b[1]<=>a[1] }.inspect
126
+ end
127
+ end
128
+ puts
129
+ else
130
+ TAB = 60
131
+ process = lambda do |file|
132
+ line = '%s...' % [file]
133
+ print line
134
+ print '.'*(TAB-line.size) if line.size<TAB
135
+ lang = la.analyze(file, codepage)
136
+ puts 'Language is %s (%s)' % [la.config(lang)['name'], lang]
137
+ end
138
+ ARGV.each do |file|
139
+ objs = File.directory?(file) ? Dir.glob(File.join(file, '*')) : file
140
+ objs.each { |file| process.call(file) }
141
+ end
142
+ end
143
+
144
+ else
145
+ # => usage
146
+ call_string = "#{File.basename($0)} [--dna|-d] [--codepage|-c codepage] [--test|-t size,count] textfiles"
147
+ puts call_string, "-" * call_string.size
148
+ puts <<END_OF_USAGE
149
+ there are three main function:
150
+
151
+ 1. to analyze the language of a textfile, call
152
+ ruby #{$0} [--codepage codepage] textfiles
153
+ identifies the language of a textfile by comparing the fingerprint against
154
+ language dna. you can use any codepage, that exists in unicode/mappings.
155
+ omit the '.txt' extension for codepage naming.
156
+
157
+ 2. to create a dna-fingerprint as a reference for a new language, call
158
+ ruby #{$0} --dna textfiles
159
+ to extract some parameters automatically, name the textfiles in a form
160
+ '<lang-code>.<lang-name>.<codepage>.txt'. store the newly dna information
161
+ manually in the file language.dna
162
+
163
+ 3. to test the quality of the language.dna data, call
164
+ ruby #{$0} --test <chunk_size>,<number of pieces>"
165
+ language.dna is scanned for source files, from which randomly chunks of
166
+ defined size are extracted and tested for autmatic language recognition.
167
+ END_OF_USAGE
168
+ end
169
+
@@ -0,0 +1,1000 @@
1
+ #THE UNBOUND BIBLE (www.unboundbible.org)
2
+ #name Afrikaans 1953
3
+ #filetype Unmapped-BCVS
4
+ #copyright
5
+ #abbreviation
6
+ #language afk
7
+ #note
8
+ #columns orig_book_index orig_chapter orig_verse orig_subverse order_by text
9
+ 01O 1 1 10 In die begin het God die hemel en die aarde geskape.
10
+ 01O 1 2 20 En die aarde was woes en leeg, en duisternis was op die wêreldvloed, en die Gees van God het gesweef op die waters.
11
+ 01O 1 3 30 En God het gesê: Laat daar lig wees! En daar was lig.
12
+ 01O 1 4 40 Toe sien God dat die lig goed was. En God het skeiding gemaak tussen die lig en die duisternis;
13
+ 01O 1 5 50 en God het die lig dag genoem, en die duisternis het Hy nag genoem. En dit was aand en dit was môre, die eerste dag.
14
+ 01O 1 6 60 En God het gesê: Laat daar 'n uitspansel wees tussen die waters, en laat dit skeiding maak tussen waters en waters.
15
+ 01O 1 7 70 God het toe die uitspansel gemaak en die waters wat onder die uitspansel is, geskei van die waters wat bo die uitspansel is. En dit was so.
16
+ 01O 1 8 80 En God het die uitspansel hemel genoem. En dit was aand en dit was môre, die tweede dag.
17
+ 01O 1 9 90 En God het gesê: Laat die waters onder die hemel hulle op een plek versamel, sodat die droë grond sigbaar word. En dit was so.
18
+ 01O 1 10 100 En God het die droë grond aarde genoem, en die versameling van die waters het Hy see genoem. Toe sien God dat dit goed was.
19
+ 01O 1 11 110 En God het gesê: Laat die aarde voortbring grasspruitjies, plante wat saad gee en bome wat, volgens hulle soorte, vrugte dra, waarin hulle saad is, op die aarde. En dit was so.
20
+ 01O 1 12 120 Die aarde het voortgebring grasspruitjies, plante wat saad gee volgens hulle soorte en bome wat vrugte dra, waarin hulle saad is, volgens hulle soorte. Toe sien God dat dit goed was.
21
+ 01O 1 13 130 En dit was aand en dit was môre, die derde dag.
22
+ 01O 1 14 140 En God het gesê: Laat daar ligte wees aan die uitspansel van die hemel, om skeiding te maak tussen die dag en die nag; en laat hulle dien as tekens sowel vir vaste tye, asook vir dae sowel as jare.
23
+ 01O 1 15 150 Laat hulle ook dien as ligte aan die uitspansel van die hemel om lig te gee op die aarde. En dit was so.
24
+ 01O 1 16 160 God het toe die twee groot ligte gemaak: die groot lig om te heers oor die dag en die klein lig om te heers oor die nag; ook die sterre.
25
+ 01O 1 17 170 En God het hulle aan die uitspansel van die hemel gestel om lig te gee op die aarde
26
+ 01O 1 18 180 en om te heers oor die dag en oor die nag en om skeiding te maak tussen die lig en die duisternis. Toe sien God dat dit goed was.
27
+ 01O 1 19 190 En dit was aand en dit was môre, die vierde dag.
28
+ 01O 1 20 200 En God het gesê: Laat die waters wemel met 'n gewemel van lewende wesens, en laat die voëls oor die aarde vlieg langs die uitspansel van die hemel.
29
+ 01O 1 21 210 En God het die groot seediere geskape en al die lewende wesens wat beweeg, waar die waters van wemel, volgens hulle soorte; en al die gevleuelde voëls volgens hulle soorte. Toe sien God dat dit goed was.
30
+ 01O 1 22 220 En God het hulle geseën en gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die waters in die see, en laat die voëls op die aarde vermeerder.
31
+ 01O 1 23 230 En dit was aand en dit was môre, die vyfde dag.
32
+ 01O 1 24 240 En God het gesê: Laat die aarde lewende wesens voortbring volgens hulle soorte: vee, kruipende diere en wilde diere van die aarde volgens hulle soorte. En dit was so.
33
+ 01O 1 25 250 En God het die wilde diere van die aarde gemaak volgens hulle soorte en die vee volgens hulle soorte en al die diere wat op die grond kruip, volgens hulle soorte. Toe sien God dat dit goed was.
34
+ 01O 1 26 260 En God het gesê: Laat Ons mense maak na ons beeld, na ons gelykenis, en laat hulle heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en die vee en oor die hele aarde en oor al die diere wat op die aarde kruip.
35
+ 01O 1 27 270 En God het die mens geskape na sy beeld; na die beeld van God het Hy hom geskape; man en vrou het Hy hulle geskape.
36
+ 01O 1 28 280 En God het hulle geseën, en God het vir hulle gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die aarde, onderwerp dit en heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en oor al die diere wat op die aarde kruip.
37
+ 01O 1 29 290 Verder het God gesê: Ek gee nou aan julle al die plante wat saad gee, wat op die hele aarde is, en al die bome waar boomvrugte aan is, wat saad dra. Dit sal julle voedsel wees.
38
+ 01O 1 30 300 Maar aan al die diere van die aarde en al die voëls van die hemel en al die kruipende diere op die aarde, waarin 'n lewende siel is, gee Ek al die groen plante as voedsel. En dit was so.
39
+ 01O 1 31 310 Toe sien God alles wat Hy gemaak het, en dit was baie goed. En dit was aand en dit was môre, die sesde dag.
40
+ 01O 2 1 320 So is dan voltooi die hemel en die aarde met hulle ganse leërmag.
41
+ 01O 2 2 330 En God het op die sewende dag sy werk voltooi wat Hy gemaak het, en op die sewende dag gerus van al sy werk wat Hy gemaak het.
42
+ 01O 2 3 340 En God het die sewende dag geseën en dit geheilig, omdat Hy daarop gerus het van al sy werk wat God geskape het deur dit te maak.
43
+ 01O 2 4 350 Dit is die geskiedenis van die hemel en die aarde toe hulle geskape is. Die dag toe die HERE God die aarde en die hemel gemaak het,
44
+ 01O 2 5 360 was daar nog geen struike in die veld op die aarde nie, en geen plante van die veld het nog uitgespruit nie; want die HERE God het nog nie laat reën op die aarde nie, en daar was geen mens om die grond te bewerk nie.
45
+ 01O 2 6 370 Maar 'n mis het opgetrek uit die aarde en die hele aardbodem bevogtig.
46
+ 01O 2 7 380 En die HERE God het die mens geformeer uit die stof van die aarde en in sy neus die asem van die lewe geblaas. So het dan die mens 'n lewende siel geword.
47
+ 01O 2 8 390 Ook het die HERE God 'n tuin geplant in Eden, in die Ooste, en daar aan die mens wat Hy geformeer het, 'n plek gegee.
48
+ 01O 2 9 400 En die HERE God het allerhande bome uit die grond laat uitspruit, begeerlik om te sien en goed om van te eet; ook die boom van die lewe in die middel van die tuin, en die boom van die kennis van goed en kwaad.
49
+ 01O 2 10 410 En daar het 'n rivier uit Eden uitgegaan om die tuin nat te maak; en daarvandaan is dit verdeel en het vier lope geword.
50
+ 01O 2 11 420 Die naam van die eerste is die Pison. Dit is hy wat om die hele land Háwila loop waar die goud is.
51
+ 01O 2 12 430 En die goud van dié land is goed. Daar is ook balsemgom en onikssteen.
52
+ 01O 2 13 440 En die naam van die tweede rivier is die Gihon. Dit is hy wat om die hele land Kus loop.
53
+ 01O 2 14 450 En die naam van die derde rivier is die Hiddékel. Dit is hy wat oos van Assur loop. En die vierde rivier is die Frat.
54
+ 01O 2 15 460 Toe het die HERE God die mens geneem en hom in die tuin van Eden gestel om dit te bewerk en te bewaak.
55
+ 01O 2 16 470 En die HERE God het aan die mens bevel gegee en gesê: Van al die bome van die tuin mag jy vry eet,
56
+ 01O 2 17 480 maar van die boom van die kennis van goed en kwaad, daarvan mag jy nie eet nie; want die dag as jy daarvan eet, sal jy sekerlik sterwe.
57
+ 01O 2 18 490 Ook het die HERE God gesê: Dit is nie goed dat die mens alleen is nie. Ek sal vir hom 'n hulp maak wat by hom pas.
58
+ 01O 2 19 500 En die HERE God het uit die aarde geformeer al die diere van die veld en al die voëls van die hemel en hulle na die mens gebring om te sien hoe hy hulle sou noem. En net soos die mens al die lewende wesens genoem het, so moes hulle naam wees.
59
+ 01O 2 20 510 So het die mens dan name gegee aan al die vee en aan die voëls van die hemel en aan al die wilde diere van die veld, maar vir die mens het hy geen hulp gevind wat by hom pas nie.
60
+ 01O 2 21 520 Toe het die HERE God 'n diepe slaap op die mens laat val; en terwyl hy slaap, het Hy een van sy ribbebene geneem en die plek daarvan met vlees toegemaak.
61
+ 01O 2 22 530 En die HERE God bou die rib wat Hy van die mens geneem het, tot 'n vrou en bring haar na die mens.
62
+ 01O 2 23 540 Toe sê die mens: Dit is nou eindelik been van my gebeente en vlees van my vlees. Sy sal mannin genoem word, want sy is uit die man geneem.
63
+ 01O 2 24 550 Daarom sal die man sy vader en moeder verlaat en sy vrou aankleef. En hulle sal een vlees wees.
64
+ 01O 2 25 560 En hulle was altwee naak, die mens en sy vrou, maar hulle het hul nie geskaam nie.
65
+ 01O 3 1 570 Maar die slang was listiger as al die diere van die veld wat die HERE God gemaak het. En hy sê vir die vrou: Is dit ook so dat God gesê het: Julle mag nie eet van al die bome van die tuin nie?
66
+ 01O 3 2 580 En die vrou antwoord die slang: Van die vrugte van die bome in die tuin mag ons eet,
67
+ 01O 3 3 590 maar van die vrugte van die boom wat in die middel van die tuin is, het God gesê: Julle mag daarvan nie eet nie en dit nie aanroer nie, anders sal julle sterwe.
68
+ 01O 3 4 600 Toe sê die slang vir die vrou: Julle sal gewis nie sterwe nie;
69
+ 01O 3 5 610 maar God weet dat as julle daarvan eet, julle oë sal oopgaan, sodat julle soos God sal wees deur goed en kwaad te ken.
70
+ 01O 3 6 620 Toe sien die vrou dat die boom goed was om van te eet en dat hy 'n lus was vir die oë, ja, 'n boom wat 'n mens kan begeer om verstand te verkry; en sy neem van sy vrugte en eet en gee ook aan haar man by haar, en hy het geëet.
71
+ 01O 3 7 630 Toe gaan altwee se oë oop, en hulle word gewaar dat hulle naak is; en hulle het vyeblare aanmekaargewerk en vir hulle skorte gemaak.
72
+ 01O 3 8 640 En hulle het die stem van die HERE God gehoor terwyl Hy wandel in die tuin in die aandwindjie; en die mens en sy vrou het hulle verberg vir die aangesig van die HERE God tussen die bome van die tuin.
73
+ 01O 3 9 650 Toe roep die HERE God na die mens en sê vir hom: Waar is jy?
74
+ 01O 3 10 660 En hy antwoord: Ek het u geruis gehoor in die tuin en gevrees, want ek is naak; daarom het ek my verberg.
75
+ 01O 3 11 670 En Hy sê: Wie het jou te kenne gegee dat jy naak is? Het jy geëet van die boom waarvan Ek jou beveel het om nie te eet nie?
76
+ 01O 3 12 680 En die mens antwoord: Die vrou wat U gegee het om by my te wees, sy het my van die boom gegee, en ek het geëet.
77
+ 01O 3 13 690 Daarop sê die HERE God aan die vrou: Wat het jy nou gedoen? En die vrou antwoord: Die slang het my bedrieg, en ek het geëet.
78
+ 01O 3 14 700 Toe sê die HERE God aan die slang: Omdat jy dit gedoen het, is jy vervloek onder al die vee en al die diere van die veld. Op jou buik moet jy seil, en stof moet jy eet al die dae van jou lewe.
79
+ 01O 3 15 710 En Ek sal vyandskap stel tussen jou en die vrou, en tussen jou saad en haar saad. Hy sal jou die kop vermorsel, en jy sal hom in die hakskeen byt.
80
+ 01O 3 16 720 Aan die vrou het Hy gesê: Ek sal grootliks vermeerder jou moeite en jou swangerskap; met smart sal jy kinders baar; en na jou man sal jou begeerte wees, en hy sal oor jou heers.
81
+ 01O 3 17 730 En aan die mens het Hy gesê: Omdat jy geluister het na die stem van jou vrou en van die boom geëet het waarvan Ek jou beveel het om nie te eet nie--vervloek is die aarde om jou ontwil; met moeite sal jy daarvan eet al die dae van jou lewe.
82
+ 01O 3 18 740 Ook sal dit vir jou dorings en distels voortbring; en jy sal die plante van die veld eet.
83
+ 01O 3 19 750 In die sweet van jou aangesig sal jy brood eet totdat jy terugkeer na die aarde, want daaruit is jy geneem. Want stof is jy, en tot stof sal jy terugkeer.
84
+ 01O 3 20 760 En die mens het sy vrou Eva genoem, omdat sy moeder geword het van alles wat lewe.
85
+ 01O 3 21 770 En die HERE God het vir die mens en sy vrou rokke van vel gemaak en hulle dit aangetrek.
86
+ 01O 3 22 780 Toe sê die HERE God: Nou het die mens geword soos een van Ons deur goed en kwaad te ken. As hy nou maar nie sy hand uitsteek en ook van die boom van die lewe neem en eet en lewe in ewigheid nie!
87
+ 01O 3 23 790 Toe stuur die HERE God hom weg uit die tuin van Eden om die grond te bewerk waaruit hy geneem is.
88
+ 01O 3 24 800 So het Hy dan die mens weggedrywe en gérubs aan die oostekant van die tuin van Eden laat woon, met die swaard wat vlam en flikker, om die toegang tot die boom van die lewe te bewaak.
89
+ 01O 4 1 810 En die mens het sy vrou Eva beken, en sy het swanger geword en Kain gebaar en gesê: Ek het 'n man verkry met die hulp van die HERE.
90
+ 01O 4 2 820 Daarna het sy ook sy broer Abel gebaar. En Abel het 'n skaapherder geword, en Kain 'n landbouer.
91
+ 01O 4 3 830 En ná verloop van tyd het Kain van die vrugte van die land aan die HERE 'n offer gebring.
92
+ 01O 4 4 840 En Abel het ook van die eersgeborenes van sy kleinvee gebring, naamlik van hulle vet. En die HERE het Abel en sy offer genadig aangesien,
93
+ 01O 4 5 850 maar Kain en sy offer nie aangesien nie. Toe word Kain baie kwaad, en hy het sy hoof laat hang.
94
+ 01O 4 6 860 En die HERE sê vir Kain: Waarom is jy kwaad, en waarom laat jy jou hoof hang?
95
+ 01O 4 7 870 Is daar nie verheffing as jy goed doen nie? En as jy nie goed doen nie--die sonde lê en loer voor die deur, en sy begeerte is na jou; maar jy moet daaroor heers.
96
+ 01O 4 8 880 En Kain het met sy broer Abel gepraat; en toe hulle in die veld was, het Kain teen sy broer Abel opgestaan en hom doodgeslaan.
97
+ 01O 4 9 890 Toe sê die HERE vir Kain: Waar is jou broer Abel? En hy antwoord: Ek weet nie. Is ek my broer se wagter?
98
+ 01O 4 10 900 En Hy sê: Wat het jy gedoen? Die stem van die bloed van jou broer roep na My van die aarde af.
99
+ 01O 4 11 910 Daarom sal jy vervloek wees, ver van die grond wat sy mond oopgemaak het om die bloed van jou broer uit jou hand te ontvang.
100
+ 01O 4 12 920 As jy die grond bewerk, sal dit sy vermoë aan jou nie meer gee nie; 'n swerwer en vlugteling sal jy wees op die aarde.
101
+ 01O 4 13 930 Daarop sê Kain vir die HERE: My skuld is te groot om dit te dra.
102
+ 01O 4 14 940 Kyk, U verdryf my nou uit die land uit, en ek moet my verberg vir u aangesig: 'n swerwer en vlugteling sal ek op die aarde wees, en elkeen wat my kry, sal my doodslaan.
103
+ 01O 4 15 950 Maar die HERE sê vir hom: Daarom, as enigeen Kain doodslaan, sal dit sewevoudig gewreek word. En die HERE het 'n teken gegee aan Kain, sodat enigeen wat hom kry, hom nie sou doodslaan nie.
104
+ 01O 4 16 960 Toe gaan Kain weg van die aangesig van die HERE, en hy het gewoon in die land Nod, aan die oostekant van Eden.
105
+ 01O 4 17 970 En Kain het sy vrou beken, en sy het swanger geword en Henog gebaar. Daarna bou hy 'n stad en noem die stad na die naam van sy seun Henog.
106
+ 01O 4 18 980 En vir Henog is Irad gebore; en Irad was die vader van Mehújael; en Mehújael was die vader van Metúsael; en Metúsael die vader van Lameg.
107
+ 01O 4 19 990 En Lameg het vir hom twee vroue geneem. Die naam van die eerste was Ada, en die naam van die tweede Silla.
108
+ 01O 4 20 1000 En Ada het Jabal gebaar. Hy was die vader van die tentbewoners en die veeboere.
109
+ 01O 4 21 1010 Die naam van sy broer was Jubal. Hy was die vader van almal wat op siters en fluite speel.
110
+ 01O 4 22 1020 En Silla het ook gebaar, naamlik Tubal-Kain, 'n smid wat allerhande koper-- en ysterinstrumente gemaak het. En die suster van Tubal-Kain was Naéma.
111
+ 01O 4 23 1030 En Lameg het aan sy vroue gesê: Ada en Silla, hoor na my stem! Vroue van Lameg, luister na my woord! Voorwaar, ek slaan 'n man dood wat my wond en 'n seun wat my kwes.
112
+ 01O 4 24 1040 Want Kain sal sewe maal gewreek word, maar Lameg sewe en sewentig maal.
113
+ 01O 4 25 1050 En Adam het sy vrou weer beken, en sy het 'n seun gebaar en hom Set genoem. Want, het sy gesê, God het my 'n ander kind geskenk in die plek van Abel, omdat Kain hom doodgeslaan het.
114
+ 01O 4 26 1060 En ook vir Set is 'n seun gebore, wat hy Enos genoem het. Toe het hulle die Naam van die HERE begin aanroep.
115
+ 01O 5 1 1070 Dit is die stamboom van Adam. Die dag toe God Adam geskape het, het Hy hom gemaak na die gelykenis van God.
116
+ 01O 5 2 1080 Man en vrou het Hy hulle geskape en hulle geseën en hulle mens genoem, die dag toe hulle geskape is.
117
+ 01O 5 3 1090 Toe Adam honderd en dertig jaar oud was, het hy 'n seun verwek na sy gelykenis, na sy ewebeeld, en hom Set genoem.
118
+ 01O 5 4 1100 En die dae van Adam, ná die geboorte van Set, was agt honderd jaar. En hy het seuns en dogters gehad.
119
+ 01O 5 5 1110 So was dan al die dae van Adam wat hy geleef het, nege honderd en dertig jaar, en hy het gesterwe.
120
+ 01O 5 6 1120 Toe Set honderd en vyf jaar oud was, het hy die vader van Enos geword.
121
+ 01O 5 7 1130 En Set het ná die geboorte van Enos nog agt honderd en sewe jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
122
+ 01O 5 8 1140 So was dan al die dae van Set nege honderd en twaalf jaar, en hy het gesterwe.
123
+ 01O 5 9 1150 Toe Enos negentig jaar oud was, het hy die vader van Kenan geword.
124
+ 01O 5 10 1160 En Enos het ná die geboorte van Kenan nog agt honderd en vyftien jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
125
+ 01O 5 11 1170 So was dan al die dae van Enos nege honderd en vyf jaar, en hy het gesterwe.
126
+ 01O 5 12 1180 Toe Kenan sewentig jaar oud was, het hy die vader van Mahalálel geword.
127
+ 01O 5 13 1190 En Kenan het ná die geboorte van Mahalálel nog agt honderd en veertig jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
128
+ 01O 5 14 1200 So was dan al die dae van Kenan nege honderd en tien jaar, en hy het gesterwe.
129
+ 01O 5 15 1210 Toe Mahalálel vyf en sestig jaar oud was, het hy die vader van Jered geword.
130
+ 01O 5 16 1220 En Mahalálel het ná die geboorte van Jered nog agt honderd en dertig jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
131
+ 01O 5 17 1230 So was dan al die dae van Mahalálel agt honderd vyf en negentig jaar, en hy het gesterwe.
132
+ 01O 5 18 1240 Toe Jered honderd twee en sestig jaar oud was, het hy die vader van Henog geword.
133
+ 01O 5 19 1250 En Jered het ná die geboorte van Henog nog agt honderd jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
134
+ 01O 5 20 1260 So was dan al die dae van Jered nege honderd twee en sestig jaar, en hy het gesterwe.
135
+ 01O 5 21 1270 Toe Henog vyf en sestig jaar oud was, het hy die vader van Metúsalag geword.
136
+ 01O 5 22 1280 En Henog het ná die geboorte van Metúsalag nog drie honderd jaar met God gewandel. En hy het seuns en dogters gehad.
137
+ 01O 5 23 1290 So was dan al die dae van Henog drie honderd vyf en sestig jaar.
138
+ 01O 5 24 1300 En Henog het met God gewandel; en hy was daar nie meer nie, want God het hom weggeneem.
139
+ 01O 5 25 1310 Toe Metúsalag honderd sewe en tagtig jaar oud was, het hy die vader van Lameg geword.
140
+ 01O 5 26 1320 En Metúsalag het ná die geboorte van Lameg nog sewe honderd twee en tagtig jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
141
+ 01O 5 27 1330 So was dan al die dae van Metúsalag nege honderd nege en sestig jaar, en hy het gesterwe.
142
+ 01O 5 28 1340 Toe Lameg honderd twee en tagtig jaar oud was, het hy 'n seun verwek
143
+ 01O 5 29 1350 en hom Noag genoem, want hy het gesê: Dit is hy wat ons sal troos oor ons werk en oor die moeitevolle arbeid van ons hande wat voortkom uit die aarde wat die HERE vervloek het.
144
+ 01O 5 30 1360 En Lameg het ná die geboorte van Noag nog vyf honderd vyf en negentig jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
145
+ 01O 5 31 1370 So was dan al die dae van Lameg sewe honderd sewe en sewentig jaar, en hy het gesterwe.
146
+ 01O 5 32 1380 En Noag was vyf honderd jaar oud, en Noag het die vader geword van Sem, Gam en Jafet.
147
+ 01O 6 1 1390 Toe die mense op die aarde begin vermeerder en daar vir hulle dogters gebore is,
148
+ 01O 6 2 1400 sien die seuns van God dat die dogters van die mense mooi was, en hulle het vir hulle as vroue geneem almal wat hulle verkies het.
149
+ 01O 6 3 1410 Toe sê die HERE: My Gees sal nie vir ewig in die mens heers nie, omdat hy ook vlees is; maar sy dae sal wees honderd en twintig jaar.
150
+ 01O 6 4 1420 In dié dae was die reuse op die aarde, en ook daarna, toe die seuns van God by die dogters van die mense ingegaan en dié vir hulle kinders gebaar het. Dit is die geweldiges uit die ou tyd, die manne van naam.
151
+ 01O 6 5 1430 Toe die HERE sien dat die boosheid van die mens op die aarde groot was en al die versinsels wat hy in sy hart bedink, altyddeur net sleg was,
152
+ 01O 6 6 1440 het dit die HERE berou dat Hy die mens op die aarde gemaak het, en daar was smart in Sy hart.
153
+ 01O 6 7 1450 En die HERE sê: Ek sal die mens wat Ek geskape het, van die aarde verdelg, die mens sowel as die vee en die kruipende diere en die voëls van die hemel; want dit berou My dat Ek hulle gemaak het.
154
+ 01O 6 8 1460 Maar Noag het genade gevind in die oë van die HERE.
155
+ 01O 6 9 1470 Dit is die geskiedenis van Noag. Noag was 'n regverdige, opregte man onder sy tydgenote. Noag het met God gewandel.
156
+ 01O 6 10 1480 En Noag het drie seuns gehad: Sem, Gam en Jafet.
157
+ 01O 6 11 1490 Maar die aarde was verdorwe voor die aangesig van God, en die aarde was vol geweld.
158
+ 01O 6 12 1500 Toe sien God die aarde aan, en--dit was verdorwe, want alle vlees het sy wandel op die aarde verderwe.
159
+ 01O 6 13 1510 En God sê vir Noag: Die einde van alle vlees het volgens my besluit gekom; want die aarde is deur hulle vervul met geweld. En kyk, Ek gaan hulle saam met die aarde verdelg.
160
+ 01O 6 14 1520 Maak vir jou 'n ark van goferhout. Met afdelings moet jy die ark maak en dit binne en buite met pik bestryk.
161
+ 01O 6 15 1530 Só moet jy dit maak: drie honderd el die lengte van die ark, vyftig el sy breedte en dertig el sy hoogte.
162
+ 01O 6 16 1540 'n Opening moet jy aan die ark maak; en op die maat van 'n el moet jy dit aan die bokant afwerk en die deur van die ark aan die sykant insit. Jy moet dit met 'n onderste, tweede en derde verdieping maak.
163
+ 01O 6 17 1550 Want kyk, Ék bring 'n watervloed oor die aarde, om van onder die hemel te verdelg alle vlees waar 'n lewensgees in is. Alles wat op die aarde is, sal wegsterwe.
164
+ 01O 6 18 1560 Maar met jou sal Ek my verbond oprig; jy moet in die ark gaan, jy en jou seuns en jou vrou en die vroue van jou seuns saam met jou.
165
+ 01O 6 19 1570 En van al wat lewe, van alle vlees, moet jy twee van elke soort in die ark laat ingaan om dit saam met jou in die lewe te hou: mannetjie en wyfie moet hulle wees.
166
+ 01O 6 20 1580 Van die voëls volgens hulle soorte en van die vee volgens hulle soorte, van al die kruipende diere van die aarde volgens hulle soorte, twee van elke soort, moet na jou kom om in die lewe te bly.
167
+ 01O 6 21 1590 En jy, neem vir jou van al die voedsel wat geëet word, en versamel dit by jou, dat dit vir jou en hulle as voedsel kan dien.
168
+ 01O 6 22 1600 En Noag het dit gedoen. Net soos God hom beveel het, so het hy gedoen.
169
+ 01O 7 1 1610 Daarna het die HERE aan Noag gesê: Gaan in die ark, jy en jou hele huisgesin, want jou het Ek regverdig bevind voor my aangesig in hierdie geslag.
170
+ 01O 7 2 1620 Van al die rein diere moet jy vir jou telkens sewe paar neem, die mannetjie met sy wyfie; maar van die diere wat nie rein is nie, twee, die mannetjie met sy wyfie.
171
+ 01O 7 3 1630 Ook van die voëls van die hemel telkens sewe paar, die mannetjie met die wyfie, om die geslag in die lewe te hou op die hele aarde.
172
+ 01O 7 4 1640 Want oor nog sewe dae sal Ek laat reën op die aarde, veertig dae en veertig nagte, en al die lewende wesens wat Ek gemaak het, van die aarde verdelg.
173
+ 01O 7 5 1650 En Noag het gedoen net soos die HERE hom beveel het.
174
+ 01O 7 6 1660 En Noag was ses honderd jaar oud toe die watervloed oor die aarde gekom het.
175
+ 01O 7 7 1670 En Noag en sy seuns en sy vrou en die vroue van sy seuns saam met hom het in die ark gegaan vanweë die waters van die vloed.
176
+ 01O 7 8 1680 Van die rein diere en van die diere wat nie rein is nie, en van die voëls en van alles wat op die aarde kruip,
177
+ 01O 7 9 1690 het daar twee-twee na Noag in die ark gegaan, 'n mannetjie en 'n wyfie, soos God Noag beveel het.
178
+ 01O 7 10 1700 Ná die sewe dae kom toe die waters van die vloed op die aarde.
179
+ 01O 7 11 1710 In die ses honderdste jaar van die lewe van Noag, in die tweede maand, op die sewentiende dag van die maand, op dieselfde dag, is al die fonteine van die groot watervloed oopgebreek, en die sluise van die hemel is geopen;
180
+ 01O 7 12 1720 en die stortreën was op die aarde veertig dae en veertig nagte lank.
181
+ 01O 7 13 1730 Op daardie selfde dag het Noag en Sem en Gam en Jafet, die seuns van Noag, sowel as die vrou van Noag en die drie vroue van sy seuns saam met hulle in die ark gegaan.
182
+ 01O 7 14 1740 Hulle en al die wilde diere volgens hulle soorte en al die vee volgens hulle soorte en al die diere wat op die aarde kruip, volgens hulle soorte en al die voëls volgens hulle soorte, voëls van allerhande vere--
183
+ 01O 7 15 1750 van al die vlees waar 'n lewensgees in was, het twee-twee na Noag in die ark gegaan.
184
+ 01O 7 16 1760 En die wat ingaan, het gegaan as mannetjie en wyfie van alle vlees soos God hom beveel het. En die HERE het agter hom toegesluit.
185
+ 01O 7 17 1770 En die vloed was veertig dae lank op die aarde: die waters het vermeerder en die ark opgehef, sodat dit opgerys het bo die aarde.
186
+ 01O 7 18 1780 En die waters het die oorhand gekry en grootliks vermeerder op die aarde, terwyl die ark op die waters drywe.
187
+ 01O 7 19 1790 En die waters het heeltemal die oorhand gekry op die aarde, sodat al die hoë berge onder die ganse hemel bedek was.
188
+ 01O 7 20 1800 Vyftien el bo hulle het die waters die oorhand gekry, sodat die berge bedek was.
189
+ 01O 7 21 1810 En alle vlees wat op die aarde beweeg, het weggesterwe: die voëls en die vee en die wilde diere en al die gedierte wat op die aarde wemel, en al die mense.
190
+ 01O 7 22 1820 Alles wat die asem van die lewensgees in sy neusgate gehad het, alles wat op die droë grond was, het doodgegaan.
191
+ 01O 7 23 1830 So is dan al die lewende wesens verdelg wat op die aarde was, die mens sowel as die vee en die kruipende diere en die voëls van die hemel; hulle is verdelg van die aarde af. En net Noag het oorgebly en wat by hom in die ark was.
192
+ 01O 7 24 1840 En die waters het die oorhand behou oor die aarde honderd en vyftig dae lank.
193
+ 01O 8 1 1850 En God het gedink aan Noag en aan al die wilde diere en al die vee wat saam met hom in die ark was; en God het 'n wind oor die aarde laat waai, sodat die waters gesak het.
194
+ 01O 8 2 1860 Ook die fonteine van die watervloed en die sluise van die hemel het toegegaan, en die stortreën uit die hemel het opgehou.
195
+ 01O 8 3 1870 Toe het die waters geleidelik van die aarde teruggegaan, en die waters het afgeneem aan die end van honderd en vyftig dae.
196
+ 01O 8 4 1880 En die ark het in die sewende maand, op die sewentiende dag van die maand, op die gebergte van Ararat gerus.
197
+ 01O 8 5 1890 En die waters het geleidelik afgeneem tot die tiende maand. In die tiende maand, op die eerste van die maand, het die toppe van die berge sigbaar geword.
198
+ 01O 8 6 1900 Toe het Noag aan die end van veertig dae die venster oopgemaak van die ark wat hy gebou het,
199
+ 01O 8 7 1910 en 'n kraai uitgestuur wat gedurig heen en weer gevlieg het totdat die waters weggedroog het van die aarde af.
200
+ 01O 8 8 1920 Daarop laat hy 'n duif van hom af wegvlieg om te sien of die waters oor die aarde verminder het.
201
+ 01O 8 9 1930 Maar die duif het geen rusplek vir die holte van sy voet gevind nie en na hom teruggekeer in die ark; want die waters was oor die hele aarde. So het hy dan sy hand uitgesteek en hom gegryp en in die ark by hom gebring.
202
+ 01O 8 10 1940 Daarna het hy weer sewe dae gewag. Toe stuur hy die duif weer uit die ark.
203
+ 01O 8 11 1950 En die duif het teen die aand na hom gekom, en daar was 'n groen olyfblad in sy bek! Toe merk Noag dat die waters oor die aarde verminder het.
204
+ 01O 8 12 1960 Daarna wag hy weer sewe dae en stuur die duif uit. Maar hy het nie weer na hom teruggekeer nie.
205
+ 01O 8 13 1970 In die ses honderd en eerste jaar, in die eerste maand, op die eerste van die maand, het die waters weggedroog van die aarde af. En Noag het die deksel van die ark weggeneem en uitgekyk, en die aarde was droog--
206
+ 01O 8 14 1980 in die tweede maand, op die sewe en twintigste dag van die maand, was die aarde droog.
207
+ 01O 8 15 1990 En God het met Noag gespreek en gesê:
208
+ 01O 8 16 2000 Gaan uit die ark, jy en jou vrou en jou seuns en die vroue van jou seuns saam met jou.
209
+ 01O 8 17 2010 Laat saam met jou uitgaan al die diere wat by jou is, van alle vlees: die voëls en die vee en al die diere wat op die aarde kruip, dat hulle kan wemel op die aarde en vrugbaar wees en vermeerder op die aarde.
210
+ 01O 8 18 2020 Toe gaan Noag uit en sy seuns en sy vrou en die vroue van sy seuns saam met hom.
211
+ 01O 8 19 2030 Al die diere, alles wat kruip, en al die voëls, alles wat op die aarde beweeg, volgens hulle soorte, het uit die ark uitgegaan.
212
+ 01O 8 20 2040 En Noag het vir die HERE 'n altaar gebou en van al die rein diere en al die rein voëls geneem en brandoffers op die altaar gebring.
213
+ 01O 8 21 2050 En die HERE het die lieflike geur geruik, en die HERE het in sy hart gesê: Ek sal die aarde verder nie meer vervloek ter wille van die mens nie, want die versinsels van die mens se hart is sleg van sy jeug af. En Ek sal verder nie meer al die lewende wesens tref soos Ek gedoen het nie.
214
+ 01O 8 22 2060 Van nou af sal al die dae van die aarde, saaityd en oestyd, koue en hitte, somer en winter, dag en nag nie ophou nie.
215
+ 01O 9 1 2070 En God het Noag en sy seuns geseën en aan hulle gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die aarde.
216
+ 01O 9 2 2080 Die vrees en die skrik vir julle sal wees oor al die diere van die aarde en al die voëls van die hemel: alles wat op die aarde beweeg, en al die visse van die see. Hulle is in julle hand oorgegee.
217
+ 01O 9 3 2090 Alles wat beweeg en lewe, sal julle voedsel wees. Net soos die groen plante, gee Ek dit alles aan julle.
218
+ 01O 9 4 2100 Net die vleis met sy siel, met sy bloed, mag julle nie eet nie.
219
+ 01O 9 5 2110 Maar wat julle eie bloed betref, dit sal Ek eis: van al die diere sal Ek dit eis. Ook van die mens, van die een teenoor die ander, sal Ek die siel van die mens eis.
220
+ 01O 9 6 2120 Hy wat die bloed van 'n mens vergiet, sy bloed sal deur die mens vergiet word; want God het die mens na sy beeld gemaak.
221
+ 01O 9 7 2130 Maar julle, wees vrugbaar en vermeerder; wemel op die aarde en vermeerder daarop.
222
+ 01O 9 8 2140 Verder het God met Noag en sy seuns by hom gespreek en gesê:
223
+ 01O 9 9 2150 Maar Ek, kyk, Ek rig my verbond met julle op en met julle nageslag ná julle,
224
+ 01O 9 10 2160 en met al die lewende wesens wat by julle is: die voëls, die vee en al die wilde diere van die aarde by julle--al wat uit die ark uitgegaan het, naamlik al die diere van die aarde.
225
+ 01O 9 11 2170 En Ek rig my verbond met julle op, dat alle vlees nie meer deur die waters van die vloed uitgeroei sal word nie, en dat daar geen vloed meer sal wees om die aarde te verwoes nie.
226
+ 01O 9 12 2180 En God het gesê: Dit is die teken van die verbond wat Ek sluit tussen My en julle en al die lewende wesens wat by julle is, vir ewige geslagte:
227
+ 01O 9 13 2190 my boog gee Ek in die wolke; dit sal 'n teken wees van die verbond tussen My en die aarde.
228
+ 01O 9 14 2200 As Ek dan wolke oor die aarde bring en hierdie boog verskyn in die wolke,
229
+ 01O 9 15 2210 dan sal Ek dink aan my verbond wat daar bestaan tussen My en julle en al die lewende wesens, in alle vlees. En die waters sal nie meer 'n vloed word om alle vlees te verdelg nie.
230
+ 01O 9 16 2220 As die boog dan in die wolke staan, sal Ek dit aansien om gedagtig te wees aan die ewige verbond tussen God en al die lewende wesens in alle vlees wat op die aarde is.
231
+ 01O 9 17 2230 En God het vir Noag gesê: Dit is die teken van die verbond wat Ek opgerig het tussen My en alle vlees wat op die aarde is.
232
+ 01O 9 18 2240 En die seuns van Noag wat uit die ark uitgegaan het, was Sem en Gam en Jafet. En Gam was die vader van Kanaän.
233
+ 01O 9 19 2250 Hierdie drie was die seuns van Noag; en met hulle begin die uitbreiding van al die aardbewoners.
234
+ 01O 9 20 2260 En Noag het as landbouer 'n wingerd begin plant.
235
+ 01O 9 21 2270 Maar toe hy van die wyn gedrink het, het hy dronk geword en naak in sy tent gelê.
236
+ 01O 9 22 2280 En Gam, die vader van Kanaän, het sy vader se naaktheid gesien en dit aan sy twee broers daarbuite te kenne gegee.
237
+ 01O 9 23 2290 Toe neem Sem en Jafet die bo-kleed en hou dit op hulle skouers terwyl hulle agteruitloop, en hulle het die naaktheid van hulle vader bedek: hulle gesig was agtertoe gedraai, sodat hulle die naaktheid van hulle vader nie gesien het nie.
238
+ 01O 9 24 2300 Toe Noag van sy wyn wakker word en merk wat sy jonger seun hom aangedoen het,
239
+ 01O 9 25 2310 sê hy: Vervloek is Kanaän! 'n Kneg van die knegte moet hy wees vir sy broers.
240
+ 01O 9 26 2320 Verder het hy gesê: Geseënd is die HERE, die God van Sem. Maar Kanaän moet sy dienskneg wees.
241
+ 01O 9 27 2330 Mag God aan Jafet ruimte verskaf, en mag hy woon in die tente van Sem! Maar Kanaän moet sy dienskneg wees.
242
+ 01O 9 28 2340 En Noag het ná die vloed drie honderd en vyftig jaar gelewe.
243
+ 01O 9 29 2350 So was dan al die dae van Noag nege honderd en vyftig jaar, en hy het gesterwe.
244
+ 01O 10 1 2360 En dit is die stamboom van die seuns van Noag: Sem, Gam en Jafet--vir hulle is daar seuns gebore ná die vloed.
245
+ 01O 10 2 2370 Die seuns van Jafet was: Gomer en Magog en Madai en Jawan en Tubal en Meseg en Tiras.
246
+ 01O 10 3 2380 En die seuns van Gomer was: Askenas en Rifat en Togárma.
247
+ 01O 10 4 2390 En die seuns van Jawan was: Elísa en Tarsis, die Kittiërs en Dodaniete--
248
+ 01O 10 5 2400 uit hulle het verdeeld geraak die kuslande van die nasies, in hulle lande, elkeen na sy taal, volgens hulle geslagte, in hulle nasies.
249
+ 01O 10 6 2410 En die seuns van Gam was: Kus en Misraim en Put en Kanaän.
250
+ 01O 10 7 2420 En die seuns van Kus was: Seba en Háwila en Sabta en Raéma en Sábtega. En die seuns van Raéma: Skeba en Dedan.
251
+ 01O 10 8 2430 Kus was ook die vader van Nimrod. Hy het begin om 'n geweldenaar op aarde te wees.
252
+ 01O 10 9 2440 Hy was 'n geweldige jagter voor die aangesig van die HERE. Daarom sê hulle: Soos Nimrod, 'n geweldige jagter voor die aangesig van die HERE.
253
+ 01O 10 10 2450 En die begin van sy ryk was Babel en Ereg en Akkad en Kalne in die land Sínear.
254
+ 01O 10 11 2460 Uit hierdie land het hy getrek na Assur en gebou: Ninevé en Réhobot-Ir en Kalag
255
+ 01O 10 12 2470 en Resen, tussen Ninevé en Kalag--dit is die groot stad.
256
+ 01O 10 13 2480 En Misraim was die vader van die Ludiete en Anamiete en Lehabiete en Naftuhiete
257
+ 01O 10 14 2490 en die Patrusiete en Kasluhiete--waaruit die Filistyne voortgekom het--en Kaftoriete.
258
+ 01O 10 15 2500 En Kanaän was die vader van Sidon, sy eersgeborene, en Het
259
+ 01O 10 16 2510 en die Jebusiete en Amoriete en Girgasiete
260
+ 01O 10 17 2520 en die Hewiete en Arkiete en Siniete
261
+ 01O 10 18 2530 en die Arwadiete en Semariete en Hamatiete. En daarna het die geslagte van die Kanaäniete hulle versprei.
262
+ 01O 10 19 2540 En die gebied van die Kanaäniete was van Sidon af in die rigting van Gerar tot by Gasa, in die rigting van Sodom en Gomorra en Adma en Sebóim tot by Lesa.
263
+ 01O 10 20 2550 Dit was die seuns van Gam volgens hulle geslagte, na hulle tale, in hulle lande, in hulle nasies.
264
+ 01O 10 21 2560 En ook vir Sem, die stamvader van al die seuns van Heber, die ouer broer van Jafet, is seuns gebore.
265
+ 01O 10 22 2570 Die seuns van Sem was: Elam en Assur en Arpagsad en Lud en Aram.
266
+ 01O 10 23 2580 En die seuns van Aram was: Us en Hul en Geter en Mas.
267
+ 01O 10 24 2590 En Arpagsad was die vader van Selag, en Selag van Heber.
268
+ 01O 10 25 2600 En vir Heber is twee seuns gebore; die naam van die een was Peleg, want in sy dae het die aardbewoners verdeeld geraak; en die naam van sy broer was Joktan.
269
+ 01O 10 26 2610 En Joktan was die vader van Almódad en Selef en Hasarmáwet en Jerag
270
+ 01O 10 27 2620 en Hadóram en Usal en Dikla
271
+ 01O 10 28 2630 en Obal en Abímael en Skeba
272
+ 01O 10 29 2640 en Ofir en Háwila en Jobab. Hulle almal was seuns van Joktan.
273
+ 01O 10 30 2650 En hulle woonplek was van Mesa af in die rigting van Sefar, die berg van die Ooste.
274
+ 01O 10 31 2660 Dit is die seuns van Sem volgens hulle geslagte, na hulle tale, in hulle lande, volgens hulle nasies.
275
+ 01O 10 32 2670 Dit is die geslagte van die seuns van Noag volgens hulle afstamming, in hulle nasies; en uit hulle het die nasies op die aarde hulle verdeel ná die vloed.
276
+ 01O 11 1 2680 En die hele aarde het dieselfde taal gehad en een en dieselfde woorde.
277
+ 01O 11 2 2690 En toe hulle wegtrek na die ooste, vind hulle 'n laagte in die land Sínear; en daar het hulle gaan woon.
278
+ 01O 11 3 2700 Daarop sê hulle vir mekaar: Kom laat ons stene vorm en dit goed brand. Hulle gebruik toe die bakstene vir bousteen en die lymgrond vir klei.
279
+ 01O 11 4 2710 En hulle sê: Kom, laat ons vir ons 'n stad bou en 'n toring waarvan die spits tot aan die hemel reik; en laat ons vir ons 'n naam maak, sodat ons nie oor die hele aarde verstrooid raak nie.
280
+ 01O 11 5 2720 Toe daal die HERE neer om die stad en die toring te besien waaraan die mensekinders gebou het.
281
+ 01O 11 6 2730 En die HERE sê: Daar is hulle nou een volk en het almal een taal! En dit is net die begin van hulle onderneming: nou sal niks vir hulle meer onmoontlik wees van wat hulle van plan is om te doen nie.
282
+ 01O 11 7 2740 Kom, laat Ons neerdaal en hulle taal daar verwar, sodat die een die taal van die ander nie kan verstaan nie.
283
+ 01O 11 8 2750 So het die HERE hulle dan daarvandaan oor die hele aarde verstrooi; en hulle het opgehou om die stad te bou.
284
+ 01O 11 9 2760 Daarom het hulle dit Babel genoem, want daar het die HERE die taal van die hele aarde verwar, en daarvandaan het die HERE hulle oor die hele aarde verstrooi.
285
+ 01O 11 10 2770 Dit is die stamboom van Sem: Toe Sem honderd jaar oud was, het hy die vader van Arpagsad geword, twee jaar ná die vloed.
286
+ 01O 11 11 2780 En Sem het ná die geboorte van Arpagsad nog vyf honderd jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
287
+ 01O 11 12 2790 Toe Arpagsad vyf en dertig jaar oud was, het hy die vader van Selag geword.
288
+ 01O 11 13 2800 En Arpagsad het ná die geboorte van Selag nog vier honderd en drie jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
289
+ 01O 11 14 2810 Toe Selag dertig jaar oud was, het hy die vader van Heber geword.
290
+ 01O 11 15 2820 En Selag het ná die geboorte van Heber nog vier honderd en drie jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
291
+ 01O 11 16 2830 Toe Heber vier en dertig jaar oud was, het hy die vader van Peleg geword.
292
+ 01O 11 17 2840 En Heber het ná die geboorte van Peleg nog vier honderd en dertig jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
293
+ 01O 11 18 2850 Toe Peleg dertig jaar oud was, het hy die vader van Rehu geword.
294
+ 01O 11 19 2860 En Peleg het ná die geboorte van Rehu nog twee honderd en nege jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
295
+ 01O 11 20 2870 Toe Rehu twee en dertig jaar oud was, het hy die vader van Serug geword.
296
+ 01O 11 21 2880 En Rehu het ná die geboorte van Serug nog twee honderd en sewe jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
297
+ 01O 11 22 2890 Toe Serug dertig jaar oud was, het hy die vader van Nahor geword.
298
+ 01O 11 23 2900 En Serug het ná die geboorte van Nahor twee honderd jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
299
+ 01O 11 24 2910 Toe Nahor nege en twintig jaar oud was, het hy die vader van Tera geword.
300
+ 01O 11 25 2920 En Nahor het ná die geboorte van Tera nog honderd en negentien jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
301
+ 01O 11 26 2930 Toe Tera sewentig jaar oud was, het hy die vader geword van Abram, Nahor en Haran.
302
+ 01O 11 27 2940 En dit is die stamboom van Tera: Tera het die vader geword van Abram, Nahor en Haran, en Haran van Lot.
303
+ 01O 11 28 2950 En Haran het gesterwe terwyl sy vader Tera nog geleef het, in sy geboorteland, in Ur van die Chaldeërs.
304
+ 01O 11 29 2960 En Abram en Nahor het vir hulle vroue geneem. Die naam van Abram se vrou was Sarai, en die naam van Nahor se vrou was Milka, die dogter van Haran, die vader van Milka en die vader van Jiska.
305
+ 01O 11 30 2970 En Sarai was onvrugbaar, sy het geen kind gehad nie.
306
+ 01O 11 31 2980 En Tera het sy seun Abram geneem en Lot, die seun van Haran, sy kleinseun, en Sarai, sy skoondogter, die vrou van sy seun Abram, en dié het saam met hulle uit Ur van die Chaldeërs getrek om na die land Kanaän te gaan. En hulle het tot by Haran gekom en daar gaan woon.
307
+ 01O 11 32 2990 En die dae van Tera was twee honderd en vyf jaar, en Tera het in Haran gesterwe.
308
+ 01O 12 1 3000 En die HERE het aan Abram gesê: Gaan jy uit jou land en uit jou familie en uit jou vader se huis, na die land wat Ek jou sal wys.
309
+ 01O 12 2 3010 En Ek sal jou 'n groot nasie maak en jou seën en jou naam so groot maak, dat jy 'n seën sal wees.
310
+ 01O 12 3 3020 En Ek sal seën diegene wat jou seën, en hom vervloek wat jou vervloek; en in jou sal al die geslagte van die aarde geseën word.
311
+ 01O 12 4 3030 Toe het Abram weggetrek soos die HERE hom gesê het, en Lot het saam met hom getrek. En Abram was vyf en sewentig jaar oud by sy vertrek uit Haran.
312
+ 01O 12 5 3040 En Abram het Sarai, sy vrou, en Lot, sy broerskind, geneem en al hulle besittings wat hulle bymekaargemaak en die slawe wat hulle in Haran verwerf het, en hulle het uitgetrek om na die land Kanaän te gaan en in die land Kanaän gekom.
313
+ 01O 12 6 3050 En Abram het deur die land getrek na die plek Sigem, tot by die terpentynboom More. Die Kanaäniete was toe in die land.
314
+ 01O 12 7 3060 Daarop verskyn die HERE aan Abram en sê: Aan jou nageslag sal Ek hierdie land gee. Toe bou hy daar 'n altaar vir die HERE wat aan hom verskyn het.
315
+ 01O 12 8 3070 En daarvandaan het hy verder versit na die gebergte oos van Bet-el en sy tent opgeslaan tussen Bet-el aan die weste-- en Ai aan die oostekant, en daar vir die HERE 'n altaar gebou en die Naam van die HERE aangeroep.
316
+ 01O 12 9 3080 Daarna het Abram al verder na die Suidland weggetrek.
317
+ 01O 12 10 3090 En daar was hongersnood in die land, sodat Abram na Egipte afgetrek het om daar as vreemdeling te vertoef; want die hongersnood was swaar in die land.
318
+ 01O 12 11 3100 En toe hy op die punt staan om Egipte in te trek, het hy met sy vrou Sarai gespreek: Kyk, ek weet dat jy 'n vrou is mooi van aansien.
319
+ 01O 12 12 3110 As die Egiptenaars jou nou sien, sal hulle sê: Dit is sy vrou en hulle sal my doodmaak en jou laat lewe.
320
+ 01O 12 13 3120 Sê tog jy is my suster, dat dit met my goed kan gaan ter wille van jou en ek om jou ontwil in die lewe kan bly.
321
+ 01O 12 14 3130 Toe Abram dan in Egipte gekom het, sien die Egiptenaars dat die vrou baie mooi was.
322
+ 01O 12 15 3140 Ook het die vorste van Farao haar gesien en haar by Farao geprys. En die vrou is na die paleis van Farao geneem.
323
+ 01O 12 16 3150 En hy het goed gedoen aan Abram om haar ontwil, sodat hy kleinvee en beeste en esels, slawe en slavinne, eselinne en kamele in besit gekry het.
324
+ 01O 12 17 3160 Maar die HERE het Farao en sy huis met groot plae besoek ter wille van Sarai, die vrou van Abram.
325
+ 01O 12 18 3170 Daarop laat Farao Abram roep en hy sê: Wat het jy my nou aangedoen? Waarom het jy my nie te kenne gegee dat sy jou vrou is nie?
326
+ 01O 12 19 3180 Waarom het jy gesê: Sy is my suster--sodat ek haar vir my as vrou geneem het? Daar is jou vrou dan nou; neem haar en gaan weg.
327
+ 01O 12 20 3190 En Farao het aan enkele manne aangaande hom bevel gegee, en hulle het hom weggebring met sy vrou en sy hele besitting.
328
+ 01O 13 1 3200 So het Abram dan uit Egipte na die Suidland opgetrek, hy met sy vrou en sy hele besitting, en Lot saam met hom.
329
+ 01O 13 2 3210 En Abram was baie ryk aan vee, aan silwer en goud.
330
+ 01O 13 3 3220 En hy het van plek tot plek uit die Suidland getrek tot by Bet-el, na die plek waar sy tent in die begin gestaan het, tussen Bet-el en Ai,
331
+ 01O 13 4 3230 na die plek van die altaar wat hy vroeër daar gebou het. En Abram het daar die Naam van die HERE aangeroep.
332
+ 01O 13 5 3240 En Lot, wat saam met Abram getrek het, het ook kleinvee en beeste en tente gehad.
333
+ 01O 13 6 3250 En die land kon hulle nie dra om saam te woon nie, want hulle besittings was groot, sodat hulle nie saam kon woon nie.
334
+ 01O 13 7 3260 En daar het twis ontstaan tussen die veewagters van Abram en die veewagters van Lot. Ook het die Kanaäniete en Feresiete destyds in die land gewoon.
335
+ 01O 13 8 3270 Toe sê Abram vir Lot: Laat daar tog geen twis wees tussen my en jou, en tussen my wagters en jou wagters nie; ons is mos broers.
336
+ 01O 13 9 3280 Lê die hele land nie voor jou oop nie? Skei jou tog van my af; gaan jy links, dan sal ek regs gaan, en gaan jy regs, dan sal ek links gaan.
337
+ 01O 13 10 3290 Toe slaan Lot sy oë op en sien dat die hele Jordaanstreek oral volop water het; voordat die HERE Sodom en Gomorra verwoes het, was dit in die rigting van Soar soos die tuin van die HERE, soos Egipteland.
338
+ 01O 13 11 3300 En Lot het vir hom die hele Jordaanstreek gekies, en Lot het na die ooste weggetrek. So het hulle dan die een van die ander geskei.
339
+ 01O 13 12 3310 Abram het bly woon in die land Kanaän, en Lot het gaan woon in die stede van die Jordaanstreek en sy tente tot by Sodom opgeslaan.
340
+ 01O 13 13 3320 En die manne van Sodom was sleg en groot sondaars voor die HERE.
341
+ 01O 13 14 3330 En die HERE sê vir Abram nadat Lot van hom geskei het: Slaan tog jou oë op en kyk van die plek waar jy staan, na die noorde en suide, na die ooste en weste;
342
+ 01O 13 15 3340 want die hele land wat jy sien, sal Ek aan jou gee en aan jou nageslag tot in ewigheid.
343
+ 01O 13 16 3350 En Ek sal jou nageslag maak soos die stof van die aarde, sodat as iemand die stof van die aarde kan tel, jou nageslag ook getel kan word.
344
+ 01O 13 17 3360 Maak jou klaar, trek die land deur in sy lengte en sy breedte, want Ek sal dit aan jou gee.
345
+ 01O 13 18 3370 Toe het Abram al verder tente opgeslaan en gaan woon by die terpentynbome van Mamre wat by Hebron is; en hy het daar vir die HERE 'n altaar gebou.
346
+ 01O 14 1 3380 En in die dae van Amrafel, die koning van Sínear, Aríog, die koning van Ellásar, Kedor-Laómer, die koning van Elam, en Tídeal, die koning van die nasies,
347
+ 01O 14 2 3390 het hulle oorlog gevoer teen Bera, die koning van Sodom, en teen Bisra, die koning van Gomorra, Síneab, die koning van Adma, en Seméber, die koning van Sebóim, en teen die koning van Bela, dit is Soar.
348
+ 01O 14 3 3400 Hulle het almal hulle leërs verenig in die laagte Siddim, dit is die Soutsee.
349
+ 01O 14 4 3410 Twaalf jaar lank het hulle Kedor-Laómer toe al gedien, maar in die dertiende jaar het hulle opstandig geword.
350
+ 01O 14 5 3420 Toe kom Kedor-Laómer in die veertiende jaar, en die konings wat saam met hom was, en hulle verslaan die Refaïete in Asterot-Karnaim en die Susiete in Ham en die Emiete in die vlakte van Kirjatáim
351
+ 01O 14 6 3430 en die Horiete op hulle gebergte Seïr, tot by El-Paran wat aan die woestyn lê.
352
+ 01O 14 7 3440 Daarop het hulle omgedraai en by En-Mispat, dit is Kades, gekom en die hele land van die Amalekiete verower en ook die Amoriete wat in Háseson-Tamar woon.
353
+ 01O 14 8 3450 Toe trek die koning van Sodom uit en die koning van Gomorra en die koning van Adma en die koning van Sebóim en die koning van Bela, dit is Soar, en stel hulle in die laagte Siddim in slagorde teen hulle op,
354
+ 01O 14 9 3460 teen Kedor-Laómer, die koning van Elam, en Tídeal, die koning van die nasies, en Amrafel, die koning van Sínear, en Aríog, die koning van Ellásar: vier konings teen vyf.
355
+ 01O 14 10 3470 Maar die laagte Siddim was vol gate in die lymgrond; en toe die konings van Sodom en Gomorra wegvlug, het hulle daarin geval, en die wat oorgebly het, het na die gebergte gevlug.
356
+ 01O 14 11 3480 En hulle het al die goed van Sodom en Gomorra en al hulle voedsel geneem en weggetrek.
357
+ 01O 14 12 3490 Hulle het ook Lot, Abram se broerskind, en al sy goed geneem en weggetrek--want hy was in Sodom woonagtig.
358
+ 01O 14 13 3500 Toe kom daar een wat vrygeraak het, en vertel dit aan Abram, die Hebreër, wat woonagtig was by die terpentynbome van Mamre, die Amoriet, broer van Eskol en broer van Aner; en hulle was bondgenote van Abram.
359
+ 01O 14 14 3510 Toe Abram hoor dat sy broer as gevangene weggevoer is, het hy sy geoefende manne wat in sy huis gebore is, laat uittrek, drie honderd en agtien, en hulle tot by Dan agtervolg--
360
+ 01O 14 15 3520 hy het hulle in die nag van verskillende kante aangeval, hy en sy dienaars, en hulle verslaan en hulle agtervolg tot by Hoba wat noord van Damaskus lê.
361
+ 01O 14 16 3530 En hy het al die goed teruggebring, en ook sy broer Lot en sy goed teruggebring; en ook die vroue en die manskappe.
362
+ 01O 14 17 3540 Ná sy terugkoms van die oorwinning op Kedor-Laómer en die konings wat saam met hom was, het die koning van Sodom uitgetrek hom tegemoet na die laagte Sawe, dit is die Koningslaagte.
363
+ 01O 14 18 3550 En Melgisédek, die koning van Salem, wat 'n priester van God, die Allerhoogste, was, het brood en wyn gebring
364
+ 01O 14 19 3560 en hom geseën en gesê: Geseënd is Abram deur God, die Allerhoogste, die Skepper van hemel en aarde.
365
+ 01O 14 20 3570 En geseënd is God, die Allerhoogste, wat u vyande in u hand gegee het. Toe gee hy hom die tiende van alles.
366
+ 01O 14 21 3580 En die koning van Sodom sê vir Abram: Gee my die mense, maar neem die goed vir uself.
367
+ 01O 14 22 3590 Toe antwoord Abram die koning van Sodom: Ek hef my hand op tot die HERE, God, die Allerhoogste, die Skepper van hemel en aarde,
368
+ 01O 14 23 3600 dat ek geen draad en geen skoenriem, ja, dat ek niks sal neem van alles wat uwe is nie, sodat u nie kan sê nie: Ek het Abram ryk gemaak.
369
+ 01O 14 24 3610 Niks vir my nie! Net wat die dienaars geëet het en die deel van die manne wat saam met my getrek het, Aner, Eskol en Mamre, laat dié hulle deel neem.
370
+ 01O 15 1 3620 Ná hierdie dinge het die woord van die HERE tot Abram gekom in 'n gesig en gesê: Vrees nie, Abram, Ek is vir jou 'n skild en jou loon is baie groot.
371
+ 01O 15 2 3630 Toe vra Abram: Here HERE, wat sal U my gee, aangesien ek sonder kinders heengaan en die erfgenaam van my huis die Damaskéner Eliëser is?
372
+ 01O 15 3 3640 Verder het Abram gesê: Aan my het U geen nageslag gegee nie; so sal dan die bediende van my huis my erfgenaam wees.
373
+ 01O 15 4 3650 Toe kom die woord van die HERE tot hom en sê: Hierdie een sal jou erfgenaam nie wees nie, maar die een wat uit jou liggaam sal voortkom, hy sal jou erfgenaam wees.
374
+ 01O 15 5 3660 Daarop lei Hy hom uit na buite met die woorde: Kyk nou op na die hemel en tel die sterre as jy hulle kan tel. En Hy sê vir hom: So sal jou nageslag wees.
375
+ 01O 15 6 3670 En hy het in die HERE geglo; en Hy het hom dit tot geregtigheid gereken.
376
+ 01O 15 7 3680 Verder het Hy vir hom gesê: Ek is die HERE wat jou uitgelei het uit Ur van die Chaldeërs om jou hierdie land in besit te gee.
377
+ 01O 15 8 3690 En hy sê: Here HERE, waaraan sal ek weet dat ek dit in besit sal neem?
378
+ 01O 15 9 3700 En Hy antwoord hom: Neem vir My 'n driejaaroud vers en 'n driejaaroud bokooi en 'n driejaaroud ram en 'n tortelduif en 'n jong duif.
379
+ 01O 15 10 3710 En hy het dit alles vir Hom gebring en dit middeldeur gedeel en die helftes teenoor mekaar gelê; maar die voëls het hy nie verdeel nie.
380
+ 01O 15 11 3720 Toe kom daar roofvoëls op die dooie diere af, maar Abram het hulle weggejaag.
381
+ 01O 15 12 3730 En toe die son wou ondergaan, val daar 'n diepe slaap op Abram, en kyk, skrik en groot duisternis het hom oorval.
382
+ 01O 15 13 3740 Daarop sê Hy vir Abram: Weet verseker dat jou nageslag vreemdelinge sal wees in 'n land wat aan hulle nie behoort nie; daar sal hulle diensbaar wees en verdruk word vier honderd jaar lank.
383
+ 01O 15 14 3750 Maar Ek sal ook die nasie oordeel aan wie hulle diensbaar moet wees, en daarna sal hulle uittrek met baie goed.
384
+ 01O 15 15 3760 Maar jy sal na jou vaders gaan in vrede, jy sal in goeie ouderdom begrawe word.
385
+ 01O 15 16 3770 En die vierde geslag sal hierheen terugkom, want die ongeregtigheid van die Amoriete is tot nog toe nie vol nie.
386
+ 01O 15 17 3780 En ná sononder, toe dit heeltemal donker was, gaan daar 'n rokende oond en vurige fakkel tussen dié stukke vleis deur.
387
+ 01O 15 18 3790 Op dié dag het die HERE met Abram 'n verbond gesluit en gesê: Aan jou nageslag gee Ek hierdie land, van die rivier van Egipte af tot by die groot rivier, die Eufraatrivier:
388
+ 01O 15 19 3800 die Keniete en Kenissiete en Kadmoniete
389
+ 01O 15 20 3810 en Hetiete en Feresiete en Refaïete
390
+ 01O 15 21 3820 en Amoriete en Kanaäniete en Girgasiete en Jebusiete.
391
+ 01O 16 1 3830 Maar Sarai, die vrou van Abram, het vir hom geen kinders gebaar nie; en sy het 'n Egiptiese slavin gehad met die naam van Hagar.
392
+ 01O 16 2 3840 En Sarai het vir Abram gesê: Jy weet, die HERE het my nie toegelaat om moeder te word nie. Gaan tog in by my slavin; miskien sal ek uit haar gebou word. En Abram het na Sarai geluister.
393
+ 01O 16 3 3850 Toe neem Sarai, die vrou van Abram, Hagar, die Egiptiese, haar slavin--nadat Abram tien jaar in die land Kanaän gewoon het--en gee haar aan haar man Abram om sy vrou te wees.
394
+ 01O 16 4 3860 En hy het by Hagar ingegaan, en sy het swanger geword. Maar toe sy sien dat sy swanger was, het haar meesteres veragtelik in haar oë geword.
395
+ 01O 16 5 3870 En Sarai sê vir Abram: Die onreg my aangedoen, is op jou! Ek self het my slavin in jou skoot gegee, en nou dat sy sien dat sy swanger is, het ek veragtelik in haar oë geword. Laat die HERE oordeel tussen my en jou.
396
+ 01O 16 6 3880 En Abram antwoord Sarai: Daar is jou slavin in jou hand--doen met haar soos dit goed is in jou oë. Toe het Sarai haar sleg behandel, en sy het van haar af weggevlug.
397
+ 01O 16 7 3890 En die Engel van die HERE het haar by 'n fontein in die woestyn gevind, by die fontein op pad na Sur,
398
+ 01O 16 8 3900 en gevra: Hagar, slavin van Sarai, waar kom jy vandaan, en waar gaan jy heen? En sy antwoord: Ek vlug van my meesteres Sarai af weg.
399
+ 01O 16 9 3910 Toe sê die Engel van die HERE vir haar: Gaan terug na jou meesteres en verneder jou onder haar hande.
400
+ 01O 16 10 3920 Verder sê die Engel van die HERE vir haar: Ek sal jou nageslag grootliks vermeerder, sodat dit vanweë die menigte nie getel kan word nie.
401
+ 01O 16 11 3930 Ook sê die Engel van die HERE vir haar: Kyk, jy is swanger en sal 'n seun baar, en jy moet hom Ismael noem, want die HERE het jou in jou ellende verhoor.
402
+ 01O 16 12 3940 En hy sal 'n wilde-esel van 'n mens wees: sy hand teen almal, en almal se hand teen hom! En hy sal teenoor al sy broers woon.
403
+ 01O 16 13 3950 Toe noem sy die Naam van die HERE wat met haar gespreek het: U is 'n God wat sien. Want sy het gesê: Het ek hier ook gesien na Hom wat my sien?
404
+ 01O 16 14 3960 Daarom noem hulle die put: Put van Lagai-Roï. Dit lê daar tussen Kades en Bered.
405
+ 01O 16 15 3970 En Hagar het vir Abram 'n seun gebaar; en Abram het sy seun wat Hagar gebaar het, Ismael genoem.
406
+ 01O 16 16 3980 En Abram was ses en tagtig jaar oud toe Hagar Ismael vir Abram gebaar het.
407
+ 01O 17 1 3990 Toe Abram nege en negentig jaar oud was, het die HERE aan Abram verskyn en vir hom gesê: Ek is God, die Almagtige; wandel voor my aangesig, dan sal jy opreg wees.
408
+ 01O 17 2 4000 En Ek wil my verbond sluit tussen My en jou, en jou buitengewoon vermeerder.
409
+ 01O 17 3 4010 Toe val Abram op sy aangesig, en God het met hom gespreek en gesê:
410
+ 01O 17 4 4020 Wat My aangaan, kyk, my verbond is met jou, en jy sal die vader van 'n menigte van nasies word.
411
+ 01O 17 5 4030 Daarom sal hulle jou nie meer Abram noem nie, maar jou naam sal wees Abraham, want Ek maak jou 'n vader van 'n menigte van nasies.
412
+ 01O 17 6 4040 En Ek sal jou buitengewoon vrugbaar maak: Ek sal jou tot nasies maak, en konings sal uit jou voortkom.
413
+ 01O 17 7 4050 En Ek sal my verbond oprig tussen My en jou en jou nageslag ná jou in hulle geslagte as 'n ewige verbond, om vir jou 'n God te wees en vir jou nageslag ná jou.
414
+ 01O 17 8 4060 En Ek sal aan jou en jou nageslag ná jou die land van jou vreemdelingskap gee, die hele land Kanaän, as 'n ewige besitting; en Ek sal vir hulle 'n God wees.
415
+ 01O 17 9 4070 Verder het God aan Abraham gesê: Maar jy moet my verbond hou, jy en jou nageslag ná jou, van geslag tot geslag.
416
+ 01O 17 10 4080 Dit is my verbond wat julle moet hou tussen My en julle en jou nageslag ná jou: Al wat manlik onder julle is, moet besny word--
417
+ 01O 17 11 4090 julle moet aan die vlees van julle voorhuid besny word, en dit sal 'n teken wees van die verbond tussen My en julle.
418
+ 01O 17 12 4100 'n Seuntjie van agt dae dan moet onder julle besny word, al wat manlik is in julle geslagte. Die wat in jou huis gebore is, en die wat van enige vreemdeling met geld gekoop is, wat nie van jou geslag is nie--
419
+ 01O 17 13 4110 die wat in jou huis gebore en wat met jou geld gekoop is, moet sekerlik besny word. So moet dan my verbond in julle vlees wees as 'n ewige verbond.
420
+ 01O 17 14 4120 En wat manlik is en die voorhuid het, wat nie aan die vlees van sy voorhuid besny is nie--dié siel moet uit sy volksgenote uitgeroei word: hy het my verbond verbreek.
421
+ 01O 17 15 4130 Verder het God aan Abraham gesê: Sarai, jou vrou, moet jy nie Sarai noem nie, maar haar naam sal Sara wees.
422
+ 01O 17 16 4140 En Ek sal haar seën en jou uit haar ook 'n seun gee; ja, Ek sal haar seën, sodat sy tot nasies sal word; konings van volke sal uit haar voortkom.
423
+ 01O 17 17 4150 Toe val Abraham op sy aangesig, en hy lag en sê in sy hart: Kan daar vir een wat honderd jaar oud is, 'n kind gebore word? Of kan Sara, wat negentig jaar oud is, baar?
424
+ 01O 17 18 4160 En Abraham sê aan God: Ag, mag Ismael lewe voor u aangesig!
425
+ 01O 17 19 4170 Toe antwoord God: Voorwaar, jou vrou Sara sal vir jou 'n seun baar, en jy moet hom Isak noem; en Ek sal my verbond met hom oprig as 'n ewige verbond vir sy nageslag ná hom.
426
+ 01O 17 20 4180 Ook wat Ismael aangaan, het Ek jou verhoor. Kyk, Ek seën hom en maak hom vrugbaar en vermeerder hom buitengewoon. Twaalf vorste sal hy verwek, en Ek sal hom 'n groot nasie maak.
427
+ 01O 17 21 4190 Maar my verbond sal Ek oprig met Isak wat Sara vir jou anderjaar op hierdie tyd sal baar.
428
+ 01O 17 22 4200 En nadat Hy klaar met hom gespreek het, het God van Abraham af opgevaar.
429
+ 01O 17 23 4210 Daarop neem Abraham sy seun Ismael en almal wat in sy huis gebore is, en almal wat met sy geld gekoop is, almal wat manlik was onder die mense in die huis van Abraham, en hy het die vlees van hulle voorhuid nog op daardie selfde dag besny, soos God met hom gespreek het.
430
+ 01O 17 24 4220 En Abraham was nege en negentig jaar oud toe hy aan die vlees van sy voorhuid besny is.
431
+ 01O 17 25 4230 En sy seun Ismael was dertien jaar oud toe hy aan die vlees van sy voorhuid besny is.
432
+ 01O 17 26 4240 Op daardie selfde dag is Abraham en sy seun Ismael besny
433
+ 01O 17 27 4250 en al die manne van sy huis--die wat in sy huis gebore en die wat van vreemdelinge met geld gekoop is, is saam met hom besny.
434
+ 01O 18 1 4260 Daarna het die HERE aan hom verskyn by die terpentynbome van Mamre terwyl hy by die ingang van die tent sit op die warmste van die dag.
435
+ 01O 18 2 4270 Toe hy sy oë opslaan en kyk, staan daar drie manne voor hom. En toe hy hulle sien, loop hy hulle tegemoet van die ingang van die tent af en buig hom na die aarde toe.
436
+ 01O 18 3 4280 En hy sê: My heer, as ek nou genade in u oë gevind het, gaan dan tog nie by u kneg verby nie.
437
+ 01O 18 4 4290 Laat hulle tog 'n bietjie water bring, en was u voete, en lê en rus onder die boom.
438
+ 01O 18 5 4300 En laat ek 'n stukkie brood gaan haal, en versterk u hart--daarna kan u verder gaan--want daarom het u by u kneg aangekom. En hulle antwoord: Doen soos u gesê het.
439
+ 01O 18 6 4310 Toe loop Abraham haastig in die tent na Sara en sê: Maak gou, knie drie mate meel, die beste, en maak roosterkoeke.
440
+ 01O 18 7 4320 Daarop loop Abraham na die beeste en vang 'n jong, mooi kalf en gee dit aan die dienaar, wat dit gou klaargemaak het.
441
+ 01O 18 8 4330 En hy neem dikmelk en soetmelk en die kalf wat hy klaargemaak het, en sit dit aan hulle voor, terwyl hy self by hulle onder die boom bly staan; en hulle het geëet.
442
+ 01O 18 9 4340 Toe sê hulle vir hom: Waar is Sara, u vrou? En hy antwoord: Daar in die tent.
443
+ 01O 18 10 4350 En Hy sê: Ek sal oor 'n jaar sekerlik weer na jou toe kom--dan sal jou vrou Sara 'n seun hê. En Sara het geluister by die ingang van die tent wat agter Hom was.
444
+ 01O 18 11 4360 Maar Abraham en Sara was oud, ver op hulle dae; dit het met Sara nie meer volgens die reël van die vroue gegaan nie.
445
+ 01O 18 12 4370 En Sara het by haarself gelag en gedink: Sal ek wellus hê nadat ek oud geword het en my heer oud is?
446
+ 01O 18 13 4380 Toe sê die HERE vir Abraham: Waarom het Sara daar gelag en gedink: Sou ek ook werklik baar nou dat ek oud geword het?
447
+ 01O 18 14 4390 Sou iets vir die HERE te wonderbaar wees? Hierdie tyd, oor 'n jaar, sal Ek na jou terugkom, en Sara sal 'n seun hê.
448
+ 01O 18 15 4400 Maar Sara het dit ontken en gesê: Ek het nie gelag nie--want sy was bang. Maar Hy sê: Nee, maar jy het gelag.
449
+ 01O 18 16 4410 Toe staan die manne daarvandaan op, en hulle het gekyk na die kant van Sodom; en Abraham het saam met hulle gegaan om hulle weg te bring.
450
+ 01O 18 17 4420 Daarop sê die HERE: Sal Ek vir Abraham verberg wat Ek gaan doen,
451
+ 01O 18 18 4430 terwyl Abraham tog sekerlik 'n groot en magtige nasie sal word en al die nasies van die aarde in hom geseën sal word?
452
+ 01O 18 19 4440 Want Ek het hom verkies, dat hy aan sy kinders en sy huis ná hom bevel sou gee dat hulle die weg van die HERE moet hou om geregtigheid en reg te doen; sodat die HERE oor Abraham kan bring wat Hy oor hom gespreek het.
453
+ 01O 18 20 4450 Verder het die HERE gesê: Die geroep oor Sodom en Gomorra is waarlik groot, en hulle sonde is waarlik baie swaar.
454
+ 01O 18 21 4460 Ek wil neerdaal en sien of hulle werklik gehandel het soos die geroep oor hulle is wat by My gekom het; en so nie, Ek wil dit weet.
455
+ 01O 18 22 4470 Toe het die manne daarvandaan weggedraai en na Sodom gegaan, maar Abraham het nog bly staan voor die aangesig van die HERE.
456
+ 01O 18 23 4480 En Abraham het nader gekom en gesê: Sal U ook die regverdige saam met die goddelose ombring?
457
+ 01O 18 24 4490 Miskien is daar vyftig regverdiges binne-in die stad; sal U hulle ook ombring en die plek nie spaar ter wille van die vyftig regverdiges wat daarin is nie?
458
+ 01O 18 25 4500 Laat dit ver van U wees om so iets te doen: om die regverdige saam met die goddelose om te bring, sodat die regverdige gelyk is met die goddelose. Laat dit ver van U wees! Sal die Regter van die ganse aarde geen reg doen nie?
459
+ 01O 18 26 4510 Toe sê die HERE: As Ek in Sodom vyftig regverdiges vind binne-in die stad, dan sal Ek die hele plek spaar om hulle ontwil.
460
+ 01O 18 27 4520 En Abraham antwoord en sê: Kyk tog, ek het dit gewaag om met die Here te spreek alhoewel ek stof en as is.
461
+ 01O 18 28 4530 Miskien sal daar aan die vyftig regverdiges vyf ontbreek; sal U ter wille van vyf die hele stad verwoes? En Hy antwoord: Ek sal dit nie verwoes as Ek daar vyf en veertig vind nie.
462
+ 01O 18 29 4540 En hy het nog verder met Hom gespreek en gesê: Miskien sal daar veertig gevind word. En Hy antwoord: Ek sal dit ter wille van die veertig nie doen nie.
463
+ 01O 18 30 4550 Verder sê hy: Laat die Here tog nie toornig wees nie, en mag ek nog iets sê. Miskien sal daar dertig gevind word. En Hy antwoord: Ek sal dit nie doen as Ek daar dertig vind nie.
464
+ 01O 18 31 4560 Toe sê hy: Kyk tog, ek het dit gewaag om met die Here te spreek. Miskien sal daar twintig gevind word. En Hy antwoord: Ek sal dit ter wille van die twintig nie verwoes nie.
465
+ 01O 18 32 4570 Toe sê hy: Laat die Here tog nie toornig wees nie en laat my net hierdie keer mag spreek. Miskien sal daar tien gevind word. En Hy antwoord: Ek sal dit ter wille van die tien nie verwoes nie.
466
+ 01O 18 33 4580 En die HERE het weggegaan toe Hy opgehou het om met Abraham te spreek, en Abraham het na sy woonplek teruggekeer.
467
+ 01O 19 1 4590 En die twee engele het in die aand in Sodom aangekom, terwyl Lot in die poort van Sodom sit; en toe Lot hulle sien, het hy opgestaan om hulle tegemoet te gaan en hom gebuig met die aangesig na die aarde toe
468
+ 01O 19 2 4600 en gesê: Kyk tog, my here, draai tog uit na die huis van u dienaar en bly die nag oor en was u voete; dan kan u vroeg opstaan en u reis voortsit. Maar hulle antwoord: Nee, ons sal op die plein vernag.
469
+ 01O 19 3 4610 Maar hy het baie by hulle aangehou, sodat hulle na hom uitgedraai en in sy huis gekom het. En hy het vir hulle 'n maaltyd berei en ongesuurde koeke gebak, en hulle het geëet.
470
+ 01O 19 4 4620 Hulle het nog nie gaan slaap nie toe die manne van die stad, die manne van Sodom, die huis omsingel: jonk en oud, die hele bevolking, almal saam.
471
+ 01O 19 5 4630 En hulle het na Lot geroep en aan hom gesê: Waar is die manne wat vannag na jou gekom het? Bring hulle na ons toe uit, dat ons hulle kan beken.
472
+ 01O 19 6 4640 Daarop gaan Lot na hulle toe uit voor die ingang en sluit die deur agter hom toe
473
+ 01O 19 7 4650 en sê: My broers, moet tog nie kwaad doen nie.
474
+ 01O 19 8 4660 Kyk tog, ek het twee dogters wat geen man beken het nie; laat ek dié na julle uitbring, en doen met hulle soos dit goed is in julle oë. Net aan hierdie manne moet julle niks doen nie, want daarom het hulle onder die skaduwee van my dak ingekom.
475
+ 01O 19 9 4670 Toe antwoord hulle: Gee pad daar! En hulle sê: Hierdie een het gekom om hier as vreemdeling te vertoef en wil tog gedurig die baas speel. Nou sal ons jou meer kwaad doen as aan hulle. En hulle het sterk op die man, op Lot, aangedring en nader gekom om die deur oop te breek.
476
+ 01O 19 10 4680 Maar die manne het hulle hand uitgesteek en Lot by hulle in die huis gebring en die deur toegesluit.
477
+ 01O 19 11 4690 Toe slaan hulle die manne wat by die ingang van die huis was, klein en groot, met blindheid, sodat hulle tevergeefs na die ingang gesoek het.
478
+ 01O 19 12 4700 Daarop sê die manne vir Lot: Wie het jy hier nog? 'n Skoonseun en jou seuns en jou dogters en almal wat jy het in die stad--bring hulle uit die plek uit;
479
+ 01O 19 13 4710 want ons gaan hierdie plek verwoes, omdat die geroep oor hulle groot is voor die aangesig van die HERE, en die HERE het ons gestuur om dit te verwoes.
480
+ 01O 19 14 4720 Toe gaan Lot uit en praat met sy skoonseuns wat met sy dogters sou trou, en sê: Maak julle klaar, gaan uit hierdie plek uit, want die HERE gaan die stad verwoes. Maar hy was in die oë van sy skoonseuns soos een wat gekskeer.
481
+ 01O 19 15 4730 En toe die dag begin breek, het die engele by Lot aangedring en gesê: Maak jou klaar, neem jou vrou en jou twee dogters wat by jou is, dat jy weens die ongeregtigheid van die stad nie omkom nie.
482
+ 01O 19 16 4740 Maar hy het nog getalm. Toe gryp die manne hom en sy vrou en sy twee dogters aan die hand, omdat die HERE hom wou verskoon; en hulle lei hom uit en bring hom buitekant die stad.
483
+ 01O 19 17 4750 En toe hulle hulle na buite uitgelei het, sê Hy: Vlug vir jou lewe! Moenie omkyk nie, en moenie êrens in die Jordaanstreek bly staan nie. Vlug na die gebergte, dat jy nie omkom nie!
484
+ 01O 19 18 4760 Daarop antwoord Lot hulle: Ag nee, my Here!
485
+ 01O 19 19 4770 Kyk tog, u kneg het genade in u oë gevind, en U het u guns groot gemaak wat U aan my bewys het deur my in die lewe te behou. Maar ek is nie in staat om na die gebergte te vlug sonder dat die onheil my inhaal en ek sterwe nie.
486
+ 01O 19 20 4780 Kyk tog, hierdie stad is naby om daarheen te vlug, en dit is klein. Laat my tog daarheen vlug--is dit nie klein nie? --dat ek kan lewe!
487
+ 01O 19 21 4790 En Hy sê vir hom: Kyk, Ek neem jou ook in hierdie saak in guns aan, sodat Ek die stad waarvan jy gespreek het, nie sal omkeer nie.
488
+ 01O 19 22 4800 Vlug gou daarheen, want Ek kan niks doen voordat jy daar aankom nie. Daarom noem hulle die stad Soar.
489
+ 01O 19 23 4810 Die son het oor die aarde opgegaan toe Lot in Soar aankom.
490
+ 01O 19 24 4820 En die HERE het swawel en vuur oor Sodom en Gomorra laat reën van die HERE uit die hemel,
491
+ 01O 19 25 4830 en Hy het hierdie stede omgekeer en die hele Jordaanstreek, ook al die inwoners van die stede en wat op die grond groei.
492
+ 01O 19 26 4840 En sy vrou het agter hom omgekyk, en sy het 'n soutpilaar geword.
493
+ 01O 19 27 4850 En Abraham is vroeg in die môre na die plek waar hy voor die aangesig van die HERE gestaan het.
494
+ 01O 19 28 4860 Toe hy uitkyk oor Sodom en Gomorra en oor die hele land van die Jordaanstreek, sien hy dat die rook van die land optrek soos die rook van 'n smeltoond.
495
+ 01O 19 29 4870 En onderwyl God die stede van die Jordaanstreek verwoes, het God aan Abraham gedink en Lot uitgelei uit die omkering toe Hy die stede omgekeer het waar Lot woonagtig was.
496
+ 01O 19 30 4880 En Lot het uit Soar opgetrek en saam met sy twee dogters gaan woon op die gebergte, want hy was bang om in Soar te bly; daarom het hy saam met sy twee dogters in 'n spelonk gaan woon.
497
+ 01O 19 31 4890 En die oudste het aan die jongste gesê: Ons vader is oud, en daar is geen man in die land om, na die reël van die ganse aarde, by ons in te gaan nie.
498
+ 01O 19 32 4900 Kom, laat ons aan ons vader wyn gee om te drink en met hom gemeenskap hou, sodat ons deur ons vader 'n geslag in die lewe kan hou.
499
+ 01O 19 33 4910 Hulle gee toe dié nag aan hulle vader wyn om te drink, en die oudste het gekom en met haar vader gemeenskap gehad sonder dat hy dit gewaar het toe sy gaan lê en toe sy opstaan.
500
+ 01O 19 34 4920 Die volgende dag sê die oudste aan die jongste: Kyk, ek het verlede nag met my vader gemeenskap gehad; laat ons hom vannag weer wyn gee om te drink; gaan dan in, hou met hom gemeenskap, dat ons deur ons vader 'n geslag in die lewe kan hou.
501
+ 01O 19 35 4930 Hulle gee toe dié nag weer aan hulle vader wyn om te drink, en die jongste het opgestaan en met hom gemeenskap gehad sonder dat hy dit gewaar het toe sy gaan lê en toe sy opstaan.
502
+ 01O 19 36 4940 So het dan die twee dogters van Lot by hulle vader bevrug geword,
503
+ 01O 19 37 4950 en die oudste het 'n seun gebaar en hom Moab genoem. Hy is die vader van die hedendaagse Moabiete.
504
+ 01O 19 38 4960 En die jongste het ook 'n seun gebaar en hom Ben-Ammi genoem. Hy is die vader van die hedendaagse Ammoniete.
505
+ 01O 20 1 4970 En Abraham het daarvandaan weggetrek na die Suidland en gaan woon tussen Kades en Sur en in Gerar as vreemdeling vertoef.
506
+ 01O 20 2 4980 En Abraham het van Sara, sy vrou, gesê: Sy is my suster. Toe laat Abiméleg, die koning van Gerar, Sara haal.
507
+ 01O 20 3 4990 Maar God het in die nag by Abiméleg gekom in 'n droom en vir hom gesê: Kyk, jy sal sterwe ter wille van die vrou wat jy laat haal het, want sy is 'n getroude vrou.
508
+ 01O 20 4 5000 Maar Abiméleg het nog nie naby haar gekom nie; daarom het hy gevra: Here, sal U ook 'n regverdige nasie ombring?
509
+ 01O 20 5 5010 Het hy my nie self gesê nie: Sy is my suster? En sy het self ook gesê: Hy is my broer. In die onskuld van my hart en in die reinheid van my hande het ek dit gedoen.
510
+ 01O 20 6 5020 Daarop antwoord God hom in die droom: Ek weet ook dat jy dit in die onskuld van jou hart gedoen het, en Ek self het jou daarvan teruggehou om nie teen My te sondig nie. Daarom het Ek jou nie toegelaat om haar aan te raak nie.
511
+ 01O 20 7 5030 Gee dan nou die man se vrou terug, want hy is 'n profeet; en hy sal vir jou bid, dat jy kan lewe. Maar as jy haar nie teruggee nie, weet dan dat jy sekerlik sal sterwe, jy en almal wat aan jou behoort.
512
+ 01O 20 8 5040 Abiméleg is toe die môre vroeg op en het al sy dienaars geroep en die hele saak voor hulle ore vertel. Toe was die manne baie bang.
513
+ 01O 20 9 5050 En Abiméleg het Abraham laat roep en hom gevra: Wat het jy ons aangedoen? En wat het ek teen jou gesondig, dat jy oor my en my koninkryk 'n groot sonde gebring het? Dinge wat nie mag gebeur nie, het jy my aangedoen.
514
+ 01O 20 10 5060 Verder sê Abiméleg vir Abraham: Wat was jou bedoeling dat jy dit gedoen het?
515
+ 01O 20 11 5070 En Abraham antwoord: Ek het gedink daar is regtig geen vrees vir God in hierdie plek nie, sodat hulle my oor my vrou sal doodmaak.
516
+ 01O 20 12 5080 En sy is ook werklik my suster; sy is my vader se dogter, maar nie my moeder se dogter nie; en sy het my vrou geword.
517
+ 01O 20 13 5090 En toe God my uit die huis van my vader laat omswerf het, het ek aan haar gesê: Dit is die guns wat jy van jou kant aan my moet bewys--op elke plek waar ons kom, moet jy van my sê: Hy is my broer.
518
+ 01O 20 14 5100 Toe neem Abiméleg kleinvee en beeste, ook slawe en slavinne, en gee dit aan Abraham. Ook sy vrou Sara het hy aan hom teruggegee.
519
+ 01O 20 15 5110 En Abiméleg sê: Daar lê my land voor jou oop; woon waar dit goed is in jou oë.
520
+ 01O 20 16 5120 En vir Sara sê hy: Hier gee ek aan jou broer duisend sikkels silwer. Kyk, dit is vir jou 'n bedekking van die oë met betrekking tot elkeen wat by jou is, sodat jy in elke opsig geregverdig is.
521
+ 01O 20 17 5130 Toe het Abraham tot God gebid, en God het Abiméleg gesond gemaak; ook sy vrou en sy slavinne, sodat hulle kon baar.
522
+ 01O 20 18 5140 Want die HERE het elke moederskoot van die huis van Abiméleg geheel en al toegesluit ter wille van Sara, die vrou van Abraham.
523
+ 01O 21 1 5150 En die HERE het Sara besoek soos Hy beloof het; en die HERE het aan Sara gedoen soos Hy gespreek het:
524
+ 01O 21 2 5160 Sara het bevrug geword en vir Abraham in sy ouderdom 'n seun gebaar op die bepaalde tyd wat God genoem het.
525
+ 01O 21 3 5170 En Abraham het sy seun wat vir hom gebore is, wat Sara vir hom gebaar het, Isak genoem.
526
+ 01O 21 4 5180 En Abraham het sy seun Isak besny toe hy agt dae oud was, soos God hom beveel het.
527
+ 01O 21 5 5190 En Abraham was honderd jaar oud toe sy seun Isak vir hom gebore is.
528
+ 01O 21 6 5200 En Sara het gesê: 'n Gelag het God my berei: elkeen wat dit hoor, sal oor my lag.
529
+ 01O 21 7 5210 Verder sê sy: Wie kon ooit aan Abraham voorspel het: Sara soog kinders? Want ek het 'n seun gebaar in sy ouderdom.
530
+ 01O 21 8 5220 En die kind het opgegroei en is gespeen. En Abraham het 'n groot maaltyd berei op die dag toe Isak gespeen is.
531
+ 01O 21 9 5230 Toe sien Sara hoe die seun van Hagar, die Egiptiese slavin, wat sy vir Abraham gebaar het, spot;
532
+ 01O 21 10 5240 en sy sê aan Abraham: Jaag hierdie slavin en haar seun weg, want die seun van hierdie slavin mag nie saam met my seun Isak erwe nie.
533
+ 01O 21 11 5250 En die woord was baie verkeerd in die oë van Abraham vanweë sy seun.
534
+ 01O 21 12 5260 Maar God het aan Abraham gesê: Laat dit nie verkeerd wees in jou oë ter wille van die seun en van jou slavin nie. Luister na Sara in alles wat sy van jou verlang, want deur Isak sal daar vir jou 'n nageslag genoem word.
535
+ 01O 21 13 5270 Maar Ek sal ook die seun van die slavin tot 'n nasie maak, omdat hy jou kind is.
536
+ 01O 21 14 5280 Toe is Abraham die môre vroeg op, en hy het brood en 'n sak met water geneem en dit aan Hagar gegee deur dit op haar skouer te sit, en ook die kind, en haar weggestuur. Sy het toe weggegaan en rondgedwaal in die woestyn van Berséba.
537
+ 01O 21 15 5290 En toe die water in die sak op was, het sy die kind onder een van die bosse neergewerp
538
+ 01O 21 16 5300 en geloop en op 'n afstand gaan sit so ver as 'n boog kan skiet; want sy het gesê: Ek wil die dood van die kind nie aansien nie. En sy het op 'n afstand gaan sit en haar stem verhef en geween.
539
+ 01O 21 17 5310 Toe hoor God die stem van die seun, en die Engel van God het na Hagar geroep uit die hemel en haar gevra: Wat is dit met jou, Hagar? Wees nie bevrees nie, want God het na die stem van die seun geluister op die plek waar hy is.
540
+ 01O 21 18 5320 Staan op, tel die seun op en hou hom vas met jou hand, want Ek sal hom 'n groot nasie maak.
541
+ 01O 21 19 5330 Daarop het God haar oë geopen, en sy sien 'n put! En sy het geloop en die sak vol water gemaak en die seun laat drink.
542
+ 01O 21 20 5340 En God was met die seun; en hy het opgegroei en in die woestyn gewoon en 'n boogskutter geword:
543
+ 01O 21 21 5350 hy het in die woestyn Paran gewoon; en sy moeder het vir hom 'n vrou uit Egipteland geneem.
544
+ 01O 21 22 5360 In dié tyd het Abiméleg en Pigol, sy leërowerste, met Abraham gespreek en gesê: God is met jou in alles wat jy doen.
545
+ 01O 21 23 5370 Sweer dan nou vir my hier by God dat jy met my en my kroos en my nageslag nie vals sal handel nie; dieselfde guns wat ek jou bewys het, moet jy aan my bewys en aan die land waarin jy as vreemdeling vertoef.
546
+ 01O 21 24 5380 En Abraham antwoord: Ek sweer.
547
+ 01O 21 25 5390 Maar Abraham het Abiméleg aangespreek oor 'n put wat die dienaars van Abiméleg met geweld geneem het.
548
+ 01O 21 26 5400 Daarop antwoord Abiméleg: Ek weet nie wie dit gedoen het nie, en jy het my dit ook nie meegedeel nie, en ek het daar ook niks van gehoor nie as net vandag.
549
+ 01O 21 27 5410 Toe neem Abraham kleinvee en beeste en gee dit aan Abiméleg; en hulle twee het 'n verbond gesluit;
550
+ 01O 21 28 5420 Abraham het naamlik die sewe ooilammers van die kleinvee eenkant uitgekeer.
551
+ 01O 21 29 5430 Toe sê Abiméleg vir Abraham: Wat beteken hierdie sewe ooilammers wat jy uitgekeer het?
552
+ 01O 21 30 5440 En hy antwoord: Die sewe ooilammers moet jy uit my hand aanneem, sodat dit vir my 'n getuienis kan wees dat ek hierdie put gegrawe het.
553
+ 01O 21 31 5450 Daarom noem hulle dié plek Berséba, omdat hulle twee daar gesweer het.
554
+ 01O 21 32 5460 So het hulle dan 'n verbond gesluit in Berséba. Daarna het Abiméleg en Pigol, sy leërowerste, klaargemaak en na die land van die Filistyne teruggegaan.
555
+ 01O 21 33 5470 En hy het 'n tamarisk in Berséba geplant en daar die Naam van die HERE, die ewige God, aangeroep.
556
+ 01O 21 34 5480 En Abraham het baie dae as vreemdeling in die land van die Filistyne vertoef.
557
+ 01O 22 1 5490 Ná hierdie dinge het God Abraham op die proef gestel en aan hom gesê: Abraham! En hy antwoord: Hier is ek!
558
+ 01O 22 2 5500 Toe sê Hy: Neem jou seun, jou enigste, wat jy liefhet, Isak, en gaan na die land Moría en offer hom daar as brandoffer op een van die berge wat Ek jou sal aanwys.
559
+ 01O 22 3 5510 Daarop het Abraham die môre vroeg klaargemaak en sy esel opgesaal en twee van sy dienaars en sy seun Isak saam met hom geneem; en hy het hout gekloof vir 'n brandoffer en opgestaan en na die plek gegaan wat God hom aangewys het.
560
+ 01O 22 4 5520 Op die derde dag toe slaan Abraham sy oë op en sien die plek van ver af.
561
+ 01O 22 5 5530 En Abraham sê aan sy dienaars: Bly julle hier met die esel; ek en die seun wil daarheen gaan om te aanbid en dan na julle terugkom.
562
+ 01O 22 6 5540 En Abraham het die hout vir die brandoffer geneem en dit op sy seun Isak gesit, en die vuur en die mes in sy hand geneem. So het hulle twee dan saam geloop.
563
+ 01O 22 7 5550 Toe spreek Isak met sy vader Abraham en sê: My vader! En hy antwoord: Hier is ek, my seun! En hy sê: Hier is die vuur en die hout, maar waar is die lam vir 'n brandoffer?
564
+ 01O 22 8 5560 En Abraham antwoord: God sal vir Homself die lam vir 'n brandoffer voorsien, my seun. So het hulle twee dan saam geloop.
565
+ 01O 22 9 5570 Toe hulle kom op die plek wat God hom aangewys het, het Abraham daar die altaar gebou en die hout reggelê; daarna het hy sy seun Isak gebind en hom op die altaar bo-op die hout gesit.
566
+ 01O 22 10 5580 Toe steek Abraham sy hand uit en neem die mes om sy seun te slag.
567
+ 01O 22 11 5590 Maar die Engel van die HERE het na hom van die hemel af geroep en gesê: Abraham, Abraham! En hy antwoord: Hier is ek!
568
+ 01O 22 12 5600 En Hy sê: Moenie jou hand na die seun uitsteek nie, en doen hom niks nie; want nou weet Ek dat jy God vrees en jou seun, jou enigste, van My nie teruggehou het nie.
569
+ 01O 22 13 5610 En toe Abraham sy oë opslaan, sien hy meteens 'n ram wat agter in die bos met sy horings vasgeraak het. En Abraham het gegaan en die ram geneem en dit as brandoffer in die plek van sy seun geoffer.
570
+ 01O 22 14 5620 En Abraham het dié plek genoem: Die HERE sal voorsien! Sodat vandag nog gesê word: Op die berg van die HERE sal dit voorsien word.
571
+ 01O 22 15 5630 Toe roep die Engel van die HERE vir die tweede keer na Abraham van die hemel af
572
+ 01O 22 16 5640 en sê: Ek sweer by Myself, spreek die HERE, omdat jy dit gedoen het en jou seun, jou enigste, nie teruggehou het nie,
573
+ 01O 22 17 5650 dat Ek jou ryklik sal seën en jou nageslag grootliks sal vermeerder soos die sterre van die hemel en soos die sand wat aan die seestrand is; en jou nageslag sal die poort van sy vyande in besit neem.
574
+ 01O 22 18 5660 En in jou nageslag sal al die nasies van die aarde geseën word, omdat jy na my stem geluister het.
575
+ 01O 22 19 5670 En Abraham het na sy dienaars teruggekeer; en hulle het klaargemaak en saam na Berséba gegaan. En Abraham het in Berséba bly woon.
576
+ 01O 22 20 5680 Ná hierdie dinge het hulle aan Abraham berig gebring en gesê: Kyk, Milka het ook vir jou broer Nahor seuns gebaar:
577
+ 01O 22 21 5690 Us, sy eersgeborene, en Bus, sy broer, en Kémuel, die vader van Aram,
578
+ 01O 22 22 5700 ook Kesed en Haso en Pildas en Jidlaf en Bétuel.
579
+ 01O 22 23 5710 (En Bétuel was die vader van Rebekka.) Hierdie agt het Milka vir Nahor, die broer van Abraham, gebaar.
580
+ 01O 22 24 5720 En sy byvrou met die naam van Reüma, sy het ook Tebag en Gaham en Tahas en Máäga gebaar.
581
+ 01O 23 1 5730 En die lewensdae van Sara was honderd sewe en twintig jaar. Dit was die lewensjare van Sara.
582
+ 01O 23 2 5740 En Sara het gesterwe in Kirjat-Arba, dit is Hebron, in die land Kanaän; en Abraham het gekom om oor Sara te rouklaag en haar te beween.
583
+ 01O 23 3 5750 Daarna het Abraham opgestaan, van sy dode af weg, en met die seuns van Het gespreek en gesê:
584
+ 01O 23 4 5760 Ek is 'n vreemdeling en bywoner onder julle. Gee my 'n graf as besitting by julle, dat ek my dode van my af weg kan begrawe.
585
+ 01O 23 5 5770 Toe antwoord die seuns van Het vir Abraham en sê aan hom:
586
+ 01O 23 6 5780 Luister na ons, my heer! U is 'n vors van God onder ons. Begraaf u dode in die beste graf wat ons het; niemand van ons sal u sy graf weier om u dode te begrawe nie.
587
+ 01O 23 7 5790 Toe staan Abraham op en buig hom voor die volk van die land, voor die seuns van Het;
588
+ 01O 23 8 5800 en hy het met hulle gespreek en gesê: As julle dit goedvind dat ek my dode van my af weg begrawe, luister dan na my en doen vir my 'n goeie woord by Efron, die seun van Sohar,
589
+ 01O 23 9 5810 dat hy aan my gee die spelonk van Magpéla wat aan hom behoort, wat aan die end van sy stuk grond lê; laat hy dit vir die volle som aan my gee, dat ek 'n graf onder julle mag besit.
590
+ 01O 23 10 5820 En Efron het tussen die seuns van Het gesit. Toe antwoord Efron, die Hetiet, vir Abraham voor die ore van die seuns van Het, van almal wat in die poort van sy stad ingegaan het:
591
+ 01O 23 11 5830 Nee, my heer, luister na my. Die stuk grond gee ek aan u; ook die spelonk wat daarin is, dit gee ek aan u; voor die oë van die seuns van my volk gee ek dit aan u; begraaf u dode.
592
+ 01O 23 12 5840 Daarop het Abraham hom voor die volk van die land neergebuig
593
+ 01O 23 13 5850 en met Efron gespreek voor die ore van die volk van die land: Ja, as dit u is, ag, luister na my! Ek gee die geld vir die stuk grond; neem dit van my aan, dat ek my dode daar kan begrawe.
594
+ 01O 23 14 5860 En Efron het Abraham geantwoord en aan hom gesê:
595
+ 01O 23 15 5870 My heer, luister na my. 'n Stuk land van vier honderd sikkels silwer--wat is dit tussen my en u? Begraaf maar u dode.
596
+ 01O 23 16 5880 Toe luister Abraham na Efron, en Abraham het aan Efron die geld afgeweeg waarvan hy gespreek het voor die ore van die seuns van Het--vier honderd sikkels silwer gangbaar by die koopman.
597
+ 01O 23 17 5890 So het dan die stuk grond van Efron wat in Magpéla teenoor Mamre lê, die stuk grond en die spelonk wat daarin is, en al die bome op die stuk grond wat op die ganse gebied daarvan rondom staan,
598
+ 01O 23 18 5900 die eiendom van Abraham geword voor die oë van die seuns van Het, voor almal wat in die poort van sy stad ingegaan het.
599
+ 01O 23 19 5910 Daarna het Abraham toe sy vrou Sara begrawe in die spelonk van die stuk grond van Magpéla, oostelik van Mamre, dit is Hebron, in die land Kanaän.
600
+ 01O 23 20 5920 So is dan die stuk grond en die spelonk wat daarin was, deur die seuns van Het aan Abraham afgestaan om dit as graf in eiendom te besit.
601
+ 01O 24 1 5930 En Abraham was oud en ver op sy dae, en die HERE het Abraham in alles geseën.
602
+ 01O 24 2 5940 Toe sê Abraham aan sy dienaar, die oudste van sy huis wat die opsig gehad het oor al sy goed: Lê tog jou hand onder my heup,
603
+ 01O 24 3 5950 dat ek jou kan laat sweer by die HERE, die God van die hemel en die God van die aarde, dat jy vir my seun geen vrou sal neem uit die dogters van die Kanaäniete onder wie ek woon nie;
604
+ 01O 24 4 5960 maar dat jy na my land en my familie sal gaan om vir my seun Isak 'n vrou te neem.
605
+ 01O 24 5 5970 Toe sê die dienaar vir hom: Miskien sal die vrou my nie wil volg na hierdie land nie. Moet ek u seun dan maar terugbring in die land waaruit u weggetrek het?
606
+ 01O 24 6 5980 En Abraham antwoord hom: Neem jou tog in ag dat jy my seun nie weer daarheen bring nie.
607
+ 01O 24 7 5990 Die HERE, die God van die hemel, wat my uit my vader se huis en uit my geboorteland weggeneem het, en wat met my gespreek en vir my gesweer het met die woorde: Aan jou nageslag sal Ek hierdie land gee--Hy sal sy engel voor jou uit stuur, en jy moet vir my seun daar 'n vrou gaan haal.
608
+ 01O 24 8 6000 Maar as die vrou jou nie wil volg nie, dan is jy ontslae van hierdie eed aan my. Jy moet net my seun nie weer daarheen bring nie.
609
+ 01O 24 9 6010 Toe lê die dienaar sy hand onder die heup van Abraham, sy heer, en hy het vir hom gesweer, met die oog op hierdie saak.
610
+ 01O 24 10 6020 En die dienaar het tien kamele van die kamele van sy heer geneem en weggegaan met allerhande kosbare goed van sy heer by hom: hy het klaargemaak en na Mesopotámië, na die stad van Nahor, getrek.
611
+ 01O 24 11 6030 En hy het die kamele laat neerkniel buitekant die stad by 'n put, teen die aand, teen die tyd dat die vroue uitgaan om water te skep,
612
+ 01O 24 12 6040 en gesê: HERE, God van Abraham, my heer, laat ek haar tog vandag ontmoet, en bewys guns aan Abraham, my heer.
613
+ 01O 24 13 6050 Hier staan ek by die fontein, terwyl die dogters van die manne van die stad uitkom om water te skep.
614
+ 01O 24 14 6060 Laat dit nou tog gebeur: as die dogter aan wie ek sal sê: Hou tog jou kruik, dat ek kan drink, antwoord: Drink, en ek sal ook u kamele laat drink--dan is sy dit wat U bestem het vir u kneg Isak, en daaraan sal ek weet dat U guns aan my heer bewys het.
615
+ 01O 24 15 6070 Hy het nog nie klaar gespreek nie, of daar kom Rebekka uit wat vir Bétuel, die seun van Milka, die vrou van Nahor, Abraham se broer, gebore is, met haar kruik op haar skouer.
616
+ 01O 24 16 6080 En die dogter was baie mooi van aansien, 'n jongmeisie, en geen man het haar beken nie. En sy het afgedaal na die fontein en haar kruik volgemaak en weer opgekom.
617
+ 01O 24 17 6090 Toe loop die dienaar haar tegemoet en sê: Laat my tog 'n bietjie water uit jou kruik drink.
618
+ 01O 24 18 6100 En sy antwoord: Drink, my heer! Daarop laat sy gou haar kruik op haar hand afsak en laat hom drink.
619
+ 01O 24 19 6110 Nadat sy hom genoeg laat drink het, sê sy: Ek sal vir u kamele ook skep totdat hulle genoeg gedrink het.
620
+ 01O 24 20 6120 Dadelik het sy toe haar kruik in die drinkbak leeggemaak en weer na die put geloop om te skep en vir al sy kamele geskep.
621
+ 01O 24 21 6130 En die man het haar stilswyend betrag om te weet of die HERE sy weg voorspoedig gemaak het of nie.
622
+ 01O 24 22 6140 En toe die kamele genoeg gedrink het, neem die man 'n goue ring, 'n halfsikkel in gewig, en twee armbande vir haar hande, tien sikkels goud in gewig.
623
+ 01O 24 23 6150 En hy sê: Wie se dogter is jy? Vertel my tog. Is daar plek vir ons in die huis van jou vader om te vernag?
624
+ 01O 24 24 6160 Toe antwoord sy hom: Ek is die dogter van Bétuel, die seun van Milka wat sy vir Nahor gebaar het.
625
+ 01O 24 25 6170 Verder sê sy vir hom: Daar is ook strooi en voer in oorvloed by ons, ook plek om te vernag.
626
+ 01O 24 26 6180 Toe buig die man hom neer en aanbid die HERE
627
+ 01O 24 27 6190 met die woorde: Geloofd sy die HERE, die God van Abraham, my heer, wat sy goedertierenheid en sy trou aan my heer nie onttrek het nie. Wat my aangaan, die HERE het my op die weg gelei na die huis van die broers van my heer.
628
+ 01O 24 28 6200 Daarna het die dogter geloop en in die huis van haar moeder vertel wat daar gebeur het.
629
+ 01O 24 29 6210 En Rebekka het 'n broer gehad met die naam van Laban, en Laban het uitgeloop na die man buite by die fontein.
630
+ 01O 24 30 6220 Want toe hy die ring en die armbande aan die hande van sy suster sien en die woorde van sy suster Rebekka hoor, naamlik: So het die man met my gespreek--het hy na die man gegaan, terwyl hy nog daar staan by die kamele by die fontein,
631
+ 01O 24 31 6230 en gesê: Kom in, geseënde van die HERE! Waarom staan jy buitekant terwyl ek die huis reggemaak het en ook plek vir die kamele?
632
+ 01O 24 32 6240 En die man het in die huis ingekom--die kamele is afgesaal en vir die kamele is strooi en voer gegee, en water om sy voete te was en die voete van die manne wat by hom was.
633
+ 01O 24 33 6250 Daarop het hulle ete voor hom neergesit; maar hy het gesê: Ek sal nie eet voordat ek my saak voorgedra het nie. En hy antwoord: Spreek maar.
634
+ 01O 24 34 6260 Toe sê hy: Ek is die dienaar van Abraham.
635
+ 01O 24 35 6270 En die HERE het my heer baie geseën, sodat hy groot geword het, en aan hom kleinvee en beeste, silwer en goud, slawe en slavinne en kamele en esels gegee.
636
+ 01O 24 36 6280 En Sara, die vrou van my heer, het vir my heer 'n seun gebaar nadat sy al oud was; en hy het aan hom alles oorgegee wat hy besit.
637
+ 01O 24 37 6290 En my heer het my laat sweer en gesê: Jy moet vir my seun geen vrou neem uit die dogters van die Kanaäniete in wie se land ek woon nie;
638
+ 01O 24 38 6300 maar jy moet gaan na die huis van my vader en na my geslag en vir my seun 'n vrou gaan haal.
639
+ 01O 24 39 6310 Toe het ek aan my heer gesê: Miskien sal die vrou my nie volg nie.
640
+ 01O 24 40 6320 Maar hy het my geantwoord: Die HERE voor wie se aangesig ek gewandel het, sal sy engel met jou saamstuur, en Hy sal jou weg voorspoedig maak, sodat jy vir my seun 'n vrou uit my geslag en uit die huis van my vader kan gaan haal.
641
+ 01O 24 41 6330 Dan sal jy ontslae wees van die eed aan my: as jy by my geslag kom en hulle haar aan jou nie wil gee nie, dan is jy ontslae van die eed aan my.
642
+ 01O 24 42 6340 Ek het toe vandag by die fontein gekom en gesê: HERE, God van Abraham, my heer, as U dan my weg waar ek op gaan, voorspoedig wil maak--
643
+ 01O 24 43 6350 ek staan hier by die fontein laat dit nou tog gebeur: die jongmeisie wat uitkom om te skep en aan wie ek sal sê: Laat my tog 'n bietjie water uit jou kruik drink--
644
+ 01O 24 44 6360 en wat my sal antwoord: Drink u self, en ook vir u kamele sal ek skep--sy is die vrou wat die HERE vir die seun van my heer bestem het.
645
+ 01O 24 45 6370 Ek het nog nie klaar in my hart gespreek nie of daar het Rebekka uitgekom met haar kruik op die skouer en na die fontein afgedaal en geskep. Ek het toe vir haar gesê: Laat my tog drink!
646
+ 01O 24 46 6380 En sy het dadelik haar kruik van haar laat afsak en gesê: Drink, en ek sal u kamele ook laat drink. En ek het gedrink, en sy het ook die kamele laat drink.
647
+ 01O 24 47 6390 Toe vra ek haar en sê: Wie se dogter is jy? En sy antwoord: Die dogter van Bétuel, die seun van Nahor wat Milka vir hom gebaar het. Daarop het ek die ring aan haar neus gesit en die armbande aan haar hande,
648
+ 01O 24 48 6400 en ek het my in aanbidding neergebuig voor die HERE en die HERE geloof, die God van Abraham, my heer, wat my op die regte weg gelei het om die dogter van my heer se broer vir sy seun te gaan haal.
649
+ 01O 24 49 6410 As julle dan nou guns en trou aan my heer wil bewys, sê dit vir my; en so nie, sê dit vir my, dat ek regs of links kan gaan.
650
+ 01O 24 50 6420 Toe antwoord Laban en Bétuel en sê: Van die HERE kom die saak; ons kan jou daar geen kwaad of goed van spreek nie.
651
+ 01O 24 51 6430 Daar staan Rebekka voor jou, neem haar en gaan heen, dat sy 'n vrou kan wees vir die seun van jou heer, soos die HERE gespreek het.
652
+ 01O 24 52 6440 Toe die dienaar van Abraham hulle woorde hoor, het hy hom voor die HERE neergebuig na die aarde toe.
653
+ 01O 24 53 6450 Daarna het die dienaar silwer-- en goue goed en klere uitgehaal en dit aan Rebekka gegee; ook aan haar broer en haar moeder het hy kosbare geskenke gegee.
654
+ 01O 24 54 6460 En hulle het geëet en gedrink, hy en die manne wat by hom was, en die nag oorgebly. Toe hulle die môre vroeg opgestaan het, sê hy: Laat my trek na my heer!
655
+ 01O 24 55 6470 Maar haar broer en haar moeder sê: Laat die dogter 'n dag of tien by ons bly; daarna kan jy heengaan.
656
+ 01O 24 56 6480 Maar hy antwoord hulle: Moet my nie ophou nie aangesien die HERE my weg voorspoedig gemaak het; laat my trek, dat ek na my heer kan gaan.
657
+ 01O 24 57 6490 Toe sê hulle: Laat ons die dogter roep en haar self vra.
658
+ 01O 24 58 6500 En hulle het Rebekka geroep en haar gevra: Wil jy met hierdie man saamgaan? En sy antwoord: Ja.
659
+ 01O 24 59 6510 Daarop het hulle Rebekka, hulle suster, en haar oppasser laat trek saam met die dienaar van Abraham en sy manne.
660
+ 01O 24 60 6520 En hulle het Rebekka geseën en aan haar gesê: Ons suster, mag jy duisende van tien duisende word, en mag jou nageslag die poort van sy vyande in besit neem!
661
+ 01O 24 61 6530 Toe het Rebekka en haar diensmeisies hulle klaargemaak en op die kamele weggery en die man gevolg. So het die dienaar dan Rebekka saamgeneem en weggetrek.
662
+ 01O 24 62 6540 En Isak het uit die rigting van die put Lagai-Roï gekom; want hy het gaan woon in die Suidland.
663
+ 01O 24 63 6550 En Isak het teen die aand uitgegaan om te peins in die veld. En toe hy sy oë opslaan, sien hy meteens kamele aankom.
664
+ 01O 24 64 6560 Rebekka het ook haar oë opgeslaan en Isak gesien. Toe het sy van die kameel afgegly
665
+ 01O 24 65 6570 en aan haar dienaar gesê: Watter man is dit wat ons tegemoetloop in die veld? En die dienaar antwoord: Dit is my heer. Toe neem sy die sluier en bedek haar.
666
+ 01O 24 66 6580 Daarop het die dienaar aan Isak alles vertel wat hy gedoen het.
667
+ 01O 24 67 6590 En Isak het haar in die tent van sy moeder Sara ingebring en Rebekka geneem, en sy het sy vrou geword; en hy het haar liefgehad. So is Isak dan getroos ná die dood van sy moeder.
668
+ 01O 25 1 6600 En Abraham het weer 'n vrou geneem met die naam van Ketúra.
669
+ 01O 25 2 6610 En sy het vir hom Simran en Joksan en Medan en Mídian en Jisbak en Suag gebaar.
670
+ 01O 25 3 6620 En Joksan was die vader van Skeba en Dedan; en die kinders van Dedan was die Assuriete, Letusiete en Leümmiete.
671
+ 01O 25 4 6630 En die seuns van Mídian was: Efa en Efer en Henog en Abída en Eldaä. Hulle almal was seuns van Ketúra.
672
+ 01O 25 5 6640 En Abraham het aan Isak alles gegee wat hy besit het,
673
+ 01O 25 6 6650 maar aan die seuns van die byvroue van Abraham het Abraham geskenke gegee en hulle, nog by sy lewe, van sy seun Isak af oos laat wegtrek, na die Oosland.
674
+ 01O 25 7 6660 En dit is die dae van die lewensjare van Abraham wat hy geleef het: honderd vyf en sewentig jaar.
675
+ 01O 25 8 6670 Abraham het die asem uitgeblaas en in goeie ouderdom gesterwe, oud en afgeleef. En hy is by sy volksgenote versamel.
676
+ 01O 25 9 6680 En sy seuns Isak en Ismael het hom begrawe in die spelonk van Magpéla, in die stuk grond van Efron, die seun van Sohar, die Hetiet, wat oos van Mamre lê,
677
+ 01O 25 10 6690 die stuk grond wat Abraham van die seuns van Het gekoop het. Daar is Abraham begrawe en sy vrou Sara.
678
+ 01O 25 11 6700 Ná die dood van Abraham het God sy seun Isak geseën; en Isak het gewoon by die put Lagai-Roï.
679
+ 01O 25 12 6710 En dit is die stamboom van Ismael, die seun van Abraham, wat Hagar, die Egiptiese, die slavin van Sara, vir Abraham gebaar het--
680
+ 01O 25 13 6720 dit is die name van die seuns van Ismael, hulle name volgens hulle afstamming: die eersgeborene van Ismael, Nébajot; dan Kedar en Adbeël en Mibsam
681
+ 01O 25 14 6730 en Misma en Duma en Massa,
682
+ 01O 25 15 6740 Hadad en Tema, Jetur, Nafis en Kedma.
683
+ 01O 25 16 6750 Dit is die seuns van Ismael, en dit hulle name, in hulle dorpe en laers, twaalf vorste volgens hulle volkstamme.
684
+ 01O 25 17 6760 En dit is die lewensjare van Ismael: honderd sewe en dertig jaar; en hy het die asem uitgeblaas en gesterwe, en hy is versamel by sy volksgenote.
685
+ 01O 25 18 6770 En hulle het gewoon van Háwila tot by Sur wat oos van Egipte lê in die rigting van Assur. Teenoor al sy broers het hy hom gevestig.
686
+ 01O 25 19 6780 En dit is die geskiedenis van Isak, die seun van Abraham: Abraham was die vader van Isak.
687
+ 01O 25 20 6790 En Isak was veertig jaar oud toe hy Rebekka, die dogter van Bétuel, die Arameër uit Paddan-Aram, die suster van Laban, die Arameër, vir hom as vrou geneem het.
688
+ 01O 25 21 6800 En Isak het die HERE gesmeek met die oog op sy vrou, want sy was onvrugbaar; en die HERE het hom verhoor, sodat sy vrou Rebekka swanger geword het.
689
+ 01O 25 22 6810 En die kinders het teen mekaar gestoot binne-in haar. Toe sê sy: As dit so gaan, waarvoor leef ek dan? Daarop het sy gegaan om die HERE te raadpleeg.
690
+ 01O 25 23 6820 En die HERE het haar geantwoord: Twee nasies is in jou skoot, en twee volke sal van mekaar gaan uit jou liggaam; en die een volk sal sterker wees as die ander volk; en die oudste sal die jongste dien.
691
+ 01O 25 24 6830 En toe haar dae vervul is dat sy moes baar, was daar 'n tweeling in haar skoot.
692
+ 01O 25 25 6840 En die eerste is gebore--rooi, geheel en al soos 'n mantel van hare. Daarom het hulle hom Esau genoem.
693
+ 01O 25 26 6850 En daarna is sy broer gebore, terwyl sy hand die hakskeen van Esau vashou. Daarom het hulle hom Jakob genoem. En Isak was sestig jaar oud by hulle geboorte.
694
+ 01O 25 27 6860 En die seuns het opgegroei: Esau het 'n ervare jagter geword, 'n man van die veld; maar Jakob was 'n vredeliewende man wat in tente gewoon het.
695
+ 01O 25 28 6870 En Isak het Esau liefgehad, want wildsvleis was na sy smaak; maar Rebekka het Jakob liefgehad.
696
+ 01O 25 29 6880 En Jakob het 'n kooksel klaargemaak en Esau het moeg uit die veld gekom.
697
+ 01O 25 30 6890 Toe sê Esau vir Jakob: Laat my tog sluk van die rooigoed daar, want ek is moeg. Daarom het hulle hom Edom genoem.
698
+ 01O 25 31 6900 En Jakob antwoord: Verkoop eers jou eersgeboortereg aan my.
699
+ 01O 25 32 6910 En Esau sê: Kyk, ek gaan sterwe, en wat baat die eersgeboortereg my dan?
700
+ 01O 25 33 6920 Toe antwoord Jakob: Sweer eers vir my. En hy het vir hom gesweer en sy eersgeboortereg aan Jakob verkoop.
701
+ 01O 25 34 6930 En Jakob het aan Esau brood en die kooksel lensies gegee; en hy het geëet en gedrink en opgestaan en weggegaan. So het Esau dan sy eersgeboortereg verag.
702
+ 01O 26 1 6940 En daar was hongersnood in die land, buiten die eerste hongersnood wat in die dae van Abraham gewees het. Daarom het Isak getrek na Abiméleg, die koning van die Filistyne, na Gerar.
703
+ 01O 26 2 6950 En die HERE het aan hom verskyn en gesê: Moenie aftrek na Egipte nie; woon in die land wat Ek jou sal aanwys.
704
+ 01O 26 3 6960 Vertoef as vreemdeling in hierdie land, en Ek sal met jou wees en jou seën; want aan jou en jou nageslag sal Ek al hierdie lande gee: Ek sal die eed bevestig wat Ek vir jou vader Abraham gesweer het.
705
+ 01O 26 4 6970 En Ek sal jou nageslag vermeerder soos die sterre van die hemel en aan jou nageslag al hierdie lande gee, en in jou nageslag sal al die nasies van die aarde geseën word;
706
+ 01O 26 5 6980 omdat Abraham na my stem geluister en my ordening, my gebooie, my insettinge en my wette onderhou het.
707
+ 01O 26 6 6990 So het Isak dan in Gerar gebly.
708
+ 01O 26 7 7000 En toe die manne van die plek hom na sy vrou vra, antwoord hy: Sy is my suster. Want hy was bang om te sê: My vrou--anders sal die manne van die plek, so het hy gedink, my miskien doodmaak ter wille van Rebekka; want sy was mooi van aansien.
709
+ 01O 26 8 7010 En toe hy al 'n lang tyd daar was, kyk Abiméleg, die koning van die Filistyne, deur die venster uit en sien hoe Isak speel met Rebekka, sy vrou.
710
+ 01O 26 9 7020 En Abiméleg het Isak geroep en gesê: Kyk, sy is dan tog jou vrou! Hoe kon jy dan verklaar: Sy is my suster? En Isak antwoord hom: Ja, ek het gedink ek kan miskien om haar ontwil my lewe verloor!
711
+ 01O 26 10 7030 En Abiméleg sê: Wat het jy ons nou aangedoen? Hoe maklik kon een van die mense met jou vrou gemeenskap gehad en jy 'n skuld oor ons gebring het!
712
+ 01O 26 11 7040 Daarop gee Abiméleg bevel aan die hele volk en sê: Wie hierdie man of sy vrou aanraak, sal sekerlik gedood word.
713
+ 01O 26 12 7050 Isak het toe in dié land gesaai en daardie jaar honderdvoudig gewen, want die HERE het hom geseën.
714
+ 01O 26 13 7060 En die man het groot geword en altyddeur groter geword totdat hy baie groot was:
715
+ 01O 26 14 7070 hy het troppe kleinvee en beeste gehad en baie bediendes, sodat die Filistyne hom beny het.
716
+ 01O 26 15 7080 En al die putte wat die dienaars van sy vader in die dae van sy vader Abraham gegrawe het, dié het die Filistyne toegestop en met grond opgevul.
717
+ 01O 26 16 7090 Toe sê Abiméleg vir Isak: Trek weg van ons, want jy het vir ons veels te magtig geword.
718
+ 01O 26 17 7100 Daarop het Isak vandaar weggetrek en laer opgeslaan in die dal by Gerar en daar bly woon.
719
+ 01O 26 18 7110 En Isak het die putte weer oopgegrawe wat hulle in die dae van sy vader Abraham gegrawe het, en wat die Filistyne ná die dood van Abraham toegestop het, en dit genoem na die name wat sy vader daaraan gegee het.
720
+ 01O 26 19 7120 En terwyl die dienaars van Isak in die dal grawe, vind hulle daar 'n put met lewendige water.
721
+ 01O 26 20 7130 En die herders van Gerar het getwis met die herders van Isak en gesê: Dit is óns water. Daarom het hy die put Esek genoem, omdat hulle met hom onenigheid gehad het.
722
+ 01O 26 21 7140 Daarop grawe hulle 'n ander put, en daaroor het hulle ook getwis. Daarom het hy dit Sitna genoem.
723
+ 01O 26 22 7150 Toe het hy vandaar versit en 'n ander put gegrawe, en daaroor is nie getwis nie. Daarom het hy dit Réhobot genoem en gesê: Ja, nou het die HERE vir ons ruimte gemaak en kan ons vrugbaar wees in die land.
724
+ 01O 26 23 7160 Daarna het hy vandaar opgetrek na Berséba.
725
+ 01O 26 24 7170 En die HERE het aan hom in dieselfde nag verskyn en gesê: Ek is die God van Abraham, jou vader. Moenie bang wees nie, want Ek is met jou; en Ek sal jou seën en jou nageslag vermeerder ter wille van Abraham, my kneg.
726
+ 01O 26 25 7180 Toe bou hy daar 'n altaar, en hy het die Naam van die HERE aangeroep en daar sy tent opgeslaan; en die dienaars van Isak het daar 'n put gegrawe.
727
+ 01O 26 26 7190 Daarop kom Abiméleg na hom van Gerar af, saam met Ahussat, sy vriend, en Pigol, sy leërowerste.
728
+ 01O 26 27 7200 En Isak het hulle gevra: Waarom het julle na my gekom terwyl julle my haat en my van julle af weggestuur het?
729
+ 01O 26 28 7210 Toe antwoord hulle: Ons het duidelik gesien dat die HERE met jou is. Daarom het ons gedink: Laat daar tog 'n eed tussen ons wees, tussen ons en jou; en laat ons 'n verbond met jou sluit:
730
+ 01O 26 29 7220 jy moet ons geen kwaad doen nie, net soos ons jou nie aangeraak en aan jou niks as goed gedoen het nie en jou in vrede weggestuur het. Jy is nou eenmaal die geseënde van die HERE.
731
+ 01O 26 30 7230 Toe berei hy vir hulle 'n maaltyd, en hulle het geëet en gedrink.
732
+ 01O 26 31 7240 En hulle is die môre vroeg op en het vir mekaar 'n eed gesweer. Daarop het Isak hulle laat gaan, en hulle het in vrede van hom af weggetrek.
733
+ 01O 26 32 7250 Dieselfde dag kom toe die dienaars van Isak en vertel hom van die put wat hulle gegrawe het, en sê vir hom: Ons het water gekry.
734
+ 01O 26 33 7260 En hy het dit Seba genoem. Daarom is die naam van die stad Berséba tot vandag toe.
735
+ 01O 26 34 7270 Toe Esau veertig jaar oud was, het hy Judit, die dogter van Beëri, die Hetiet, vir hom as vrou geneem, en Basmat, die dogter van Elon, die Hetiet.
736
+ 01O 26 35 7280 En hulle was vir Isak en Rebekka 'n bitter verdriet.
737
+ 01O 27 1 7290 Toe Isak oud geword het en sy oë swak was, sodat hy nie kon sien nie, het hy sy oudste seun Esau geroep en vir hom gesê: My seun! En hy het hom geantwoord: Hier is ek!
738
+ 01O 27 2 7300 Toe sê hy: Kyk tog, ek het oud geword, ek weet die dag van my dood nie.
739
+ 01O 27 3 7310 Neem dan nou tog jou wapens, jou pylkoker en jou boog, en gaan uit in die veld en jag vir my 'n stuk wild
740
+ 01O 27 4 7320 en maak vir my lekker ete klaar soos ek dit graag wil hê; en bring dit vir my om te eet; sodat my siel jou kan seën voordat ek sterwe.
741
+ 01O 27 5 7330 En Rebekka het geluister terwyl Isak met sy seun Esau spreek. En Esau het in die veld gegaan om 'n stuk wild te jag en dit te bring.
742
+ 01O 27 6 7340 Toe het Rebekka met haar seun Jakob gespreek: Kyk, ek het jou vader met jou broer Esau hoor spreek en sê:
743
+ 01O 27 7 7350 Bring vir my 'n stuk wild en maak vir my lekker ete, dat ek kan eet en jou kan seën voor die aangesig van die HERE voor my dood.
744
+ 01O 27 8 7360 My seun, luister dan nou na my, na wat ek jou beveel.
745
+ 01O 27 9 7370 Loop nou na die kleinvee en gaan haal vir my daar twee mooi bokkies, dat ek jou vader daarvan 'n lekker ete kan maak soos hy dit graag wil hê.
746
+ 01O 27 10 7380 Dan moet jy dit na jou vader bring, dat hy kan eet; sodat hy jou kan seën voor sy dood.
747
+ 01O 27 11 7390 Toe sê Jakob vir sy moeder Rebekka: Kyk, my broer Esau is 'n harige man en ek is 'n gladde man.
748
+ 01O 27 12 7400 Miskien sal my vader my betas, en ek sal in sy oë wees soos 'n spotter; so sou ek dan 'n vloek oor my bring en nie 'n seën nie.
749
+ 01O 27 13 7410 Maar sy moeder antwoord hom: Laat jou vloek op my wees, my seun! Luister net na my en gaan haal dit vir my.
750
+ 01O 27 14 7420 Toe het hy dit gaan haal en na sy moeder gebring. En sy moeder het daarvan 'n lekker ete gemaak soos sy vader dit graag wou hê.
751
+ 01O 27 15 7430 Ook neem Rebekka die beste klere van Esau, haar oudste seun, wat by haar in die huis was, en sy trek dit vir Jakob, haar jongste seun, aan;
752
+ 01O 27 16 7440 en die velle van die bokkies trek sy oor sy hande en oor die gladdigheid van sy nek,
753
+ 01O 27 17 7450 en sy gee die lekker ete en die brood wat sy gemaak het, in die hand van Jakob, haar seun.
754
+ 01O 27 18 7460 Toe kom hy by sy vader en sê: My vader! En hy antwoord: Hier is ek! Wie is jy, my seun?
755
+ 01O 27 19 7470 En Jakob sê aan sy vader: Ek is Esau, u eersgeborene. Ek het gedoen soos u my beveel het. Rig u tog op, sit en eet van my wildsvleis, dat u siel my kan seën.
756
+ 01O 27 20 7480 Daarop het Isak aan sy seun gesê: Hoe het jy dit so gou gekry, my seun? En hy antwoord: Omdat die Here u God dit my laat teëkom het.
757
+ 01O 27 21 7490 En Isak sê vir Jakob: Kom tog nader, dat ek jou kan betas, my seun, of jy waarlik my seun Esau is of nie.
758
+ 01O 27 22 7500 En Jakob het nader gekom na sy vader Isak, en hy het hom betas en gesê: Die stem is Jakob se stem, maar die hande is Esau se hande.
759
+ 01O 27 23 7510 Maar hy het hom nie geëien nie, omdat sy hande harig was soos sy broer Esau se hande; en hy het hom geseën.
760
+ 01O 27 24 7520 Hy het naamlik gevra: Is jy waarlik my seun Esau? En hy het geantwoord: Ja.
761
+ 01O 27 25 7530 Toe sê hy: Bring dit vir my nader, dat ek van die wildsvleis van my seun kan eet, sodat my siel jou kan seën. En hy het dit vir hom nader gebring, en hy het geëet. Hy het vir hom ook wyn gebring, en hy het gedrink.
762
+ 01O 27 26 7540 Daarop sê sy vader Isak vir hom: Kom tog nader en soen my, my seun!
763
+ 01O 27 27 7550 En hy het nader gekom en hom gesoen. Toe ruik hy die geur van sy klere, en hy seën hom en sê: Kyk, die geur van my seun is soos die geur van die veld wat die HERE geseën het.
764
+ 01O 27 28 7560 En mag God jou gee van die dou van die hemel en van die vet grond van die aarde en oorvloed van koring en mos.
765
+ 01O 27 29 7570 Volke sal jou dien, en nasies voor jou neerbuig. Wees 'n heerser oor jou broers, en die seuns van jou moeder moet hulle voor jou neerbuig. Vervloek is hulle wat jou vloek, en geseënd hulle wat jou seën.
766
+ 01O 27 30 7580 Maar toe Isak Jakob klaar geseën het en Jakob nog skaars van sy vader Isak af weggegaan het, kom sy broer Esau van die jag af,
767
+ 01O 27 31 7590 en hy maak ook 'n lekker ete en bring dit na sy vader en sê aan sy vader: Laat my vader hom oprig en eet van die wildsvleis van sy seun, sodat u siel my kan seën.
768
+ 01O 27 32 7600 En sy vader Isak vra hom: Wie is jy? En hy antwoord: Ek is u seun Esau, u eersgeborene.
769
+ 01O 27 33 7610 Toe skrik Isak geweldig en sê: Wie is dit dan wat wild gejag en vir my gebring het? En ek het van alles geëet voordat jy gekom het, en hom geseën--ook sal hy geseënd bly!
770
+ 01O 27 34 7620 Toe Esau die woorde van sy vader hoor, skreeu hy met 'n baie groot en bitter geroep, en hy sê vir sy vader: Seën my ook, my vader!
771
+ 01O 27 35 7630 En hy antwoord: Jou broer het gekom met bedrog en jou seën weggeneem.
772
+ 01O 27 36 7640 Daarop sê hy: Sou hulle hom Jakob noem, omdat hy my nou twee keer onderkruip het? My eersgeboortereg het hy geneem, en daar het hy nou my seën geneem! Verder vra hy: Het u vir my geen seën oorgehou nie?
773
+ 01O 27 37 7650 Toe antwoord Isak en sê vir Esau: Kyk, ek het hom as heerser oor jou gestel en aan hom al sy broers as dienaars gegee; en ek het hom met koring en mos versorg. Wat kan ek dan nou vir jóu doen, my seun?
774
+ 01O 27 38 7660 Daarop het Esau aan sy vader gevra: Het u net een seën, my vader? Seën my ook, my vader! En Esau het sy stem verhef en geween.
775
+ 01O 27 39 7670 Toe antwoord sy vader Isak en sê vir hom: Kyk, ver van die vet grond van die aarde sal jou woonplek wees, en ver van die dou van die hemel daarbo.
776
+ 01O 27 40 7680 En van jou swaard sal jy lewe, en jou broer sal jy dien. Maar as jy jou kragte inspan, sal jy sy juk van jou nek afruk.
777
+ 01O 27 41 7690 En Esau was Jakob vyandig gesind vanweë die seën waarmee sy vader hom geseën het, en Esau het in sy hart gedink: Die dae van die rou oor my vader is naby; dan sal ek my broer Jakob doodmaak.
778
+ 01O 27 42 7700 Maar toe hulle aan Rebekka die woorde van Esau, haar oudste seun, vertel, stuur sy en laat Jakob, haar jongste seun, roep en sê vir hom: Kyk, jou broer Esau sal hom op jou wreek deur jou dood te maak.
779
+ 01O 27 43 7710 My seun, luister dan nou na my: maak jou klaar, vlug tog na Haran, na my broer Laban,
780
+ 01O 27 44 7720 en bly 'n rukkie by hom tot die woede van jou broer bedaar,
781
+ 01O 27 45 7730 tot die toorn van jou broer teen jou bedaar en hy vergeet het wat jy hom aangedoen het. Dan sal ek stuur en jou daar laat haal. Waarom moet ek julle altwee op een dag verloor?
782
+ 01O 27 46 7740 Verder sê Rebekka vir Isak: Ek is moeg vir my lewe vanweë die dogters van Het. As Jakob 'n vrou neem uit die dogters van Het, soos húlle is, uit die dogters van die land--waarvoor lewe ek dan?
783
+ 01O 28 1 7750 Toe het Isak Jakob geroep en hom geseën; en hy het hom bevel gegee met die woorde: Jy mag geen vrou neem uit die dogters van Kanaän nie.
784
+ 01O 28 2 7760 Maak jou klaar, gaan na Paddan-Aram, na die huis van Bétuel, jou moeder se vader, en gaan haal vir jou daar 'n vrou uit die dogters van Laban, jou moeder se broer.
785
+ 01O 28 3 7770 En mag God, die Almagtige, jou seën en jou vrugbaar maak en jou vermeerder, sodat jy 'n menigte van volke kan word.
786
+ 01O 28 4 7780 En mag Hy jou gee die seën van Abraham, aan jou en jou nageslag saam met jou, dat jy die land van jou vreemdelingskap in besit kan neem wat God aan Abraham gegee het.
787
+ 01O 28 5 7790 So het Isak Jakob dan weggestuur, en hy het na Paddan-Aram gegaan, na Laban, die seun van Bétuel, die Arameër, die broer van Rebekka, die moeder van Jakob en Esau.
788
+ 01O 28 6 7800 Toe Esau sien dat Isak Jakob geseën en hom na Paddan-Aram weggestuur het om daar vir hom 'n vrou te gaan haal, terwyl hy hom geseën en hom bevel gegee het met die woorde: Jy mag geen vrou uit die dogters van Kanaän neem nie;
789
+ 01O 28 7 7810 en dat Jakob na sy vader en sy moeder geluister het om na Paddan-Aram te gaan;
790
+ 01O 28 8 7820 en toe Esau sien dat die dogters van Kanaän sleg was in die oë van sy vader Isak,
791
+ 01O 28 9 7830 het Esau na Ismael gegaan en Máhalat, die dogter van Ismael, die seun van Abraham, die suster van Nébajot, by sy vroue vir hom as vrou geneem.
792
+ 01O 28 10 7840 En Jakob het uit Berséba vertrek en na Haran gegaan.
793
+ 01O 28 11 7850 Daarop kom hy by 'n plek waar hy die nag oorgebly het, want die son was al onder. En hy neem een van die klippe van die plek en sit dit onder sy hoof, en hy gaan lê en slaap op dié plek.
794
+ 01O 28 12 7860 En hy het gedroom--daar is 'n leer op die aarde opgerig waarvan die spits tot aan die hemel reik, terwyl die engele van God daarlangs opgeklim en daarlangs neergedaal het.
795
+ 01O 28 13 7870 En kyk, die HERE het bo-aan gestaan en gesê: Ek is die HERE, die God van jou vader Abraham en die God van Isak. Die land waar jy op lê en slaap, sal Ek aan jou en jou nageslag gee;
796
+ 01O 28 14 7880 en jou nageslag sal wees soos die stof van die aarde, en jy sal uitbrei na die weste en ooste, en na die noorde en suide; en in jou en jou nageslag sal al die geslagte van die aarde geseën word.
797
+ 01O 28 15 7890 En kyk, Ek is met jou, en Ek sal jou bewaar oral waar jy heengaan, en Ek sal jou terugbring in hierdie land; want Ek sal jou nie verlaat nie, totdat Ek gedoen het wat Ek jou gesê het.
798
+ 01O 28 16 7900 Daarop word Jakob uit sy slaap wakker en sê: Waarlik, die HERE is op hierdie plek, en ék het dit nie geweet nie.
799
+ 01O 28 17 7910 En hy het bevrees geword en gesê: Hoe vreeslik is hierdie plek! Dit is hier niks anders as 'n huis van God nie, en dit is hier die poort van die hemel.
800
+ 01O 28 18 7920 Toe staan Jakob die môre vroeg op en neem die klip wat hy onder sy hoof gesit het, en rig dit as 'n gedenksteen op; en hy het olie daaroor uitgegiet.
801
+ 01O 28 19 7930 En hy het die plek Bet-el genoem; maar die naam van die stad was tevore Lus.
802
+ 01O 28 20 7940 En Jakob het 'n gelofte gedoen en gesê: As God met my sal wees om my te bewaar op hierdie weg wat ek gaan, en aan my brood sal gee om te eet en klere om aan te trek,
803
+ 01O 28 21 7950 en ek behoue na die huis van my vader sal terugkom, dan sal die HERE my God wees.
804
+ 01O 28 22 7960 En hierdie klip wat ek as gedenksteen opgerig het, sal 'n huis van God wees, en van alles wat U my gee, sal ek aan U sekerlik die tiendes afstaan.
805
+ 01O 29 1 7970 Toe lig Jakob sy voete op en gaan na die land van die kinders van die Ooste.
806
+ 01O 29 2 7980 En meteens sien hy 'n put in die veld en drie troppe kleinvee wat daarby lê, want uit dié put het hulle die vee laat drink; en daar was 'n groot klip op die opening van die put.
807
+ 01O 29 3 7990 En as al die troppe daar bymekaarkom, rol hulle die klip weg van die opening van die put en laat die vee drink; daarna sit hulle die klip weer op die opening van die put op sy plek.
808
+ 01O 29 4 8000 Toe sê Jakob vir hulle: My broers, waar is julle vandaan? En hulle antwoord: Ons kom van Haran.
809
+ 01O 29 5 8010 En hy vra hulle: Ken julle vir Laban, die seun van Nahor? En hulle antwoord: Ons ken hom.
810
+ 01O 29 6 8020 Verder sê hy vir hulle: Gaan dit goed met hom? En hulle antwoord: Dit gaan goed; en daar kom sy dogter Ragel aan met die vee.
811
+ 01O 29 7 8030 En hy sê: Kyk, die dag is nog lank; dit is nie tyd om die vee bymekaar te maak nie. Laat die vee drink, en gaan heen, laat hulle wei.
812
+ 01O 29 8 8040 Toe antwoord hulle: Ons kan nie voordat al die troppe bymekaar is nie; dan rol hulle die klip weg van die opening van die put, en ons laat die vee drink.
813
+ 01O 29 9 8050 Terwyl hy nog met hulle praat, kom Ragel met die kleinvee van haar vader aan, want sy het hulle opgepas.
814
+ 01O 29 10 8060 Toe Jakob Ragel sien, die dogter van Laban, sy moeder se broer, en die vee van Laban, sy moeder se broer, loop Jakob nader en rol die klip weg van die opening van die put, en hy laat die vee drink van Laban, sy moeder se broer.
815
+ 01O 29 11 8070 En Jakob het Ragel gesoen en sy stem verhef en geween.
816
+ 01O 29 12 8080 En Jakob het Ragel vertel dat hy haar vader se broer en die seun van Rebekka was. Daarop het sy geloop en dit aan haar vader vertel.
817
+ 01O 29 13 8090 Toe Laban die tyding hoor van Jakob, die seun van sy suster, loop hy hom tegemoet en omhels hom en soen hom en bring hom in sy huis. En hy het aan Laban al hierdie dinge vertel.
818
+ 01O 29 14 8100 Toe sê Laban vir hom: Waarlik, jy is my been en my vlees. En hy het by hom 'n volle maand gebly.
819
+ 01O 29 15 8110 Daarop het Laban aan Jakob gevra: Sou jy my verniet dien, omdat jy my broer is? Sê my wat jou loon moet wees.
820
+ 01O 29 16 8120 En Laban het twee dogters gehad--die naam van die oudste was Lea, en die naam van die jongste Ragel.
821
+ 01O 29 17 8130 En Lea het dowwe oë gehad, maar Ragel was skoon van gestalte en mooi van aansien.
822
+ 01O 29 18 8140 En Jakob het Ragel liefgehad, daarom het hy gesê: Ek sal u sewe jaar dien vir Ragel, u jongste dogter.
823
+ 01O 29 19 8150 Toe antwoord Laban: Dit is beter dat ek haar aan jou gee as dat ek haar aan 'n ander man gee. Bly by my.
824
+ 01O 29 20 8160 So het Jakob dan sewe jaar gedien vir Ragel; en hulle was in sy oë soos 'n paar dae, omdat hy haar liefgehad het.
825
+ 01O 29 21 8170 Toe sê Jakob vir Laban: Gee tog my vrou, want my dienstyd is om, dat ek by haar kan ingaan.
826
+ 01O 29 22 8180 Daarop het Laban al die manne van die plek versamel en 'n maaltyd berei.
827
+ 01O 29 23 8190 Maar in die aand het hy sy dogter Lea geneem en haar na hom gebring; en hy het by haar ingegaan.
828
+ 01O 29 24 8200 En Laban het aan haar sy slavin Silpa gegee, naamlik aan sy dogter Lea, as slavin.
829
+ 01O 29 25 8210 En die anderdagmôre--daar was dit Lea! Daarom het hy aan Laban gesê: Wat het u my nou aangedoen? Was ek nie vir Ragel by u in diens nie? Waarom het u my dan bedrieg?
830
+ 01O 29 26 8220 En Laban antwoord: Dit is hier by ons nie die gewoonte om die jongste voor die oudste weg te gee nie.
831
+ 01O 29 27 8230 Hou die volle bruilofsweek met haar; dan sal ons jou die ander een ook gee vir die diens wat jy nóg sewe jaar by my moet volbring.
832
+ 01O 29 28 8240 En Jakob het so gedoen: hy het die volle bruilofsweek met haar gehou. Toe gee hy sy dogter Ragel aan hom as vrou.
833
+ 01O 29 29 8250 En Laban het aan sy dogter Ragel sy slavin Bilha gegee as slavin vir haar.
834
+ 01O 29 30 8260 En hy het ook by Ragel ingegaan en Ragel ook meer liefgehad as Lea. En hy was by hom nóg sewe jaar in diens.
835
+ 01O 29 31 8270 En toe die HERE sien dat Lea die nie-geliefde was, het Hy haar skoot geopen; maar Ragel was onvrugbaar.
836
+ 01O 29 32 8280 En Lea het bevrug geword en 'n seun gebaar en hom Ruben genoem; want sy het gesê: Gewis, die HERE het my ellende aangesien, want nou sal my man my liefhê.
837
+ 01O 29 33 8290 En sy het weer bevrug geword en 'n seun gebaar en gesê: Gewis, die HERE het gehoor dat ek die nie-geliefde is en my hierdie een ook gegee. En sy het hom Símeon genoem.
838
+ 01O 29 34 8300 En sy het weer bevrug geword en 'n seun gebaar en gesê: Nou eindelik sal my man aan my geheg wees, omdat ek vir hom drie seuns gebaar het. Daarom het sy hom Levi genoem.
839
+ 01O 29 35 8310 En sy het weer bevrug geword en 'n seun gebaar en gesê: Dié keer sal ek die HERE loof. Daarom het sy hom Juda genoem. En sy het opgehou met baar.
840
+ 01O 30 1 8320 En toe Ragel sien dat sy vir Jakob geen kinders baar nie, het Ragel jaloers geword op haar suster en aan Jakob gesê: Gee vir my kinders of anders sterf ek.
841
+ 01O 30 2 8330 Toe het Jakob kwaad geword vir Ragel en gevra: Is ek dan in die plek van God wat die vrug van die skoot aan jou onthou het?
842
+ 01O 30 3 8340 En sy antwoord: Daar is my slavin Bilha; gaan by haar in, dat sy op my knieë kan baar en ek ook uit haar gebou kan word.
843
+ 01O 30 4 8350 Daarop het sy aan hom haar slavin Bilha as vrou gegee, en Jakob het by haar ingegaan.
844
+ 01O 30 5 8360 En Bilha het swanger geword en vir Jakob 'n seun gebaar.
845
+ 01O 30 6 8370 Toe sê Ragel: God het aan my reg verskaf en my ook verhoor en my 'n seun gegee. Daarom het sy hom Dan genoem.
846
+ 01O 30 7 8380 En Bilha, die slavin van Ragel, het weer bevrug geword en vir Jakob 'n tweede seun gebaar.
847
+ 01O 30 8 8390 Toe sê Ragel: Ek het bomenslike worstelinge met my suster geworstel en ook oorwin. En sy het hom Náftali genoem.
848
+ 01O 30 9 8400 En toe Lea sien dat sy opgehou het met baar, neem sy haar slavin Silpa en gee haar aan Jakob as vrou.
849
+ 01O 30 10 8410 En Silpa, die slavin van Lea, het vir Jakob 'n seun gebaar.
850
+ 01O 30 11 8420 Toe sê Lea: Gelukkig! En sy het hom Gad genoem.
851
+ 01O 30 12 8430 Daarna het Silpa, die slavin van Lea, vir Jakob 'n tweede seun gebaar.
852
+ 01O 30 13 8440 Toe sê Lea: Ek, gelukkige! want die dogters sal my gelukkig prys. En sy het hom Aser genoem.
853
+ 01O 30 14 8450 En Ruben het in die dae van die koringoes gegaan en in die veld liefdesappels gevind en dié na sy moeder Lea gebring. Toe sê Ragel vir Lea: Gee my tog van jou seun se liefdesappels.
854
+ 01O 30 15 8460 Maar sy antwoord haar: Is dit nie genoeg dat jy my man geneem het nie, dat jy ook my seun se liefdesappels wil neem? En Ragel sê: Daarom mag hy vir jou seun se liefdesappels vannag by jou slaap.
855
+ 01O 30 16 8470 Toe Jakob dan die aand uit die veld kom, gaan Lea hom tegemoet met die woorde: Jy moet na my kom, want ek het jou eerlik gehuur vir my seun se liefdesappels. En hy het dié nag by haar geslaap.
856
+ 01O 30 17 8480 En God het Lea verhoor: sy het bevrug geword en vir Jakob 'n vyfde seun gebaar.
857
+ 01O 30 18 8490 Toe sê Lea: God het my loon gegee, omdat ek my slavin aan my man gegee het. En sy het hom Issaskar genoem.
858
+ 01O 30 19 8500 En Lea het weer bevrug geword en vir Jakob 'n sesde seun gebaar.
859
+ 01O 30 20 8510 Toe sê Lea: God het my 'n mooi geskenk gegee; nou sal my man eindelik by my woon, want ek het vir hom ses seuns gebaar. En sy het hom Sébulon genoem.
860
+ 01O 30 21 8520 En daarna het sy 'n dogter gebaar en haar Dina genoem.
861
+ 01O 30 22 8530 En God het aan Ragel gedink, en God het haar verhoor en haar skoot geopen:
862
+ 01O 30 23 8540 sy het bevrug geword en 'n seun gebaar. Toe sê sy: God het my smaad weggeneem.
863
+ 01O 30 24 8550 En sy het hom Josef genoem en gesê: Mag die HERE vir my 'n ander seun daar byvoeg!
864
+ 01O 30 25 8560 En nadat Ragel Josef gebaar het, sê Jakob vir Laban: Laat my trek, dat ek na my woonplek en my land kan gaan.
865
+ 01O 30 26 8570 Gee my vroue en my kinders waarvoor ek u gedien het, dat ek kan gaan; want u weet self hoe ek u gedien het.
866
+ 01O 30 27 8580 Daarop antwoord Laban hom: As ek nou guns in jou oë gevind het--ek het waargeneem dat die HERE my om jou ontwil geseën het.
867
+ 01O 30 28 8590 Verder sê hy: Bepaal vir my jou loon, en ek sal dit gee.
868
+ 01O 30 29 8600 Toe antwoord hy hom: U weet self hoe ek u gedien het en wat u vee by my geword het.
869
+ 01O 30 30 8610 Want min was dit wat u vóór my koms gehad het, en dit het sterk vermeerder; en die HERE het u geseën op my voetspoor. Wanneer sal ek dan nou ook vir my huis werk?
870
+ 01O 30 31 8620 En hy vra: Wat moet ek jou gee? Toe antwoord Jakob: U hoef my niks te gee nie. As u hierdie ding vir my wil doen, wil ek weer u kleinvee oppas, ja, versorg--
871
+ 01O 30 32 8630 ek sal vandag deur al u kleinvee deurgaan en daaruit al die gestippelde en bont vee uitkeer; al die vee onder die skaaplammers wat swart is, en die bontes en gestippeldes onder die bokke, dit moet my loon wees.
872
+ 01O 30 33 8640 En my regverdigheid sal later vir my getuig: as u kom om my loon na te gaan, sal alles wat nie gestippel of bont is onder die bokke, en wat nie swart is onder die skaaplammers nie, gesteelde goed by my wees.
873
+ 01O 30 34 8650 Toe antwoord Laban: Goed, laat dit wees volgens jou woord!
874
+ 01O 30 35 8660 En hy het dieselfde dag uitgekeer die gestreepte en bont bokke en al die gestippelde en bont bokooie, almal wat wit aan hulle gehad het, en almal wat swart was onder die skaaplammers, en dié aan sy seuns afgegee.
875
+ 01O 30 36 8670 En hy het 'n afstand van drie dae bepaal tussen hom en Jakob; en Jakob het die orige kleinvee van Laban opgepas.
876
+ 01O 30 37 8680 Toe neem Jakob vir hom groen latte van populier--, amandel-- en plataanhout, en hy skil daarin wit strepe, sodat die wit van die latte uitkom;
877
+ 01O 30 38 8690 en hy sit die latte wat hy geskil het, vlak voor die vee in die trogge, in die drinkbakke waar die vee kom drink het; en hulle het verhit geword as hulle kom drink.
878
+ 01O 30 39 8700 En die vee het verhit geword by die latte, en die vee het gelam gestreeptes, gestippeldes en bontes.
879
+ 01O 30 40 8710 Toe skei Jakob die lammers, en hy draai die koppe van die vee na die gestreeptes en almal wat swart was onder Laban se vee. En hy het vir hom afsonderlike troppe gemaak en dié nie onder Laban se vee gesit nie.
880
+ 01O 30 41 8720 En elke keer as die sterkste diere verhit word, sit Jakob die latte voor die oë van die vee in die trogge, sodat hulle verhit sou word by die latte.
881
+ 01O 30 42 8730 Maar as die vee swakkerig was, het hy dit nie ingesit nie; so was dan die swakkes vir Laban en die sterkes vir Jakob.
882
+ 01O 30 43 8740 En die man het buitengewoon uitgebrei en baie kleinvee en slavinne en slawe en kamele en esels gehad.
883
+ 01O 31 1 8750 Toe hoor hy die woorde van die seuns van Laban, dat hulle sê: Jakob het alles geneem wat ons vader s'n was; en uit wat ons vader s'n was, het hy al hierdie rykdom verwerf.
884
+ 01O 31 2 8760 Jakob het ook meteens aan die aangesig van Laban gesien dat hy nie meer vir hom was soos gister en eergister nie.
885
+ 01O 31 3 8770 En die HERE het aan Jakob gesê: Gaan terug na die land van jou vaders en na jou familie; en Ek sal met jou wees.
886
+ 01O 31 4 8780 Toe stuur Jakob en laat Ragel en Lea veld toe roep na sy kleinvee
887
+ 01O 31 5 8790 en sê vir hulle: Ek sien dat die aangesig van julle vader teenoor my nie meer is soos gister en eergister nie, maar die God van my vader was met my.
888
+ 01O 31 6 8800 En julle weet self dat ek met al my krag julle vader gedien het;
889
+ 01O 31 7 8810 maar julle vader het my bedrieg: hy het my loon tien maal verander. Maar God het hom nie toegelaat om my skade aan te doen nie.
890
+ 01O 31 8 8820 As hy sê: Die gestippeldes sal jou loon wees, dan lam al die vee gestippeldes. En as hy sê: Die gestreeptes sal jou loon wees, dan lam al die vee gestreeptes.
891
+ 01O 31 9 8830 So het God dan die vee van julle vader weggeneem en aan my gegee.
892
+ 01O 31 10 8840 Eenkeer, in die tyd toe die kleinvee verhit was, het ek my oë opgeslaan en in 'n droom gesien dat die bokramme wat die kleinvee dek, gestreep, gestippeld en bont was.
893
+ 01O 31 11 8850 En die Engel van God sê vir my in die droom: Jakob! En ek antwoord: Hier is ek!
894
+ 01O 31 12 8860 En Hy sê: Slaan tog jou oë op en kyk: al die bokramme wat die kleinvee dek, is gestreep, gestippeld en bont, want Ek het alles gesien wat Laban jou aandoen.
895
+ 01O 31 13 8870 Ek is die God van Bet-el waar jy die gedenksteen gesalf het, waar jy aan My 'n gelofte gedoen het. Maak jou dan nou klaar, trek weg uit hierdie land en gaan terug na jou geboorteland.
896
+ 01O 31 14 8880 Toe antwoord Ragel en Lea en sê vir hom: Het ons nog deel of erfenis in die huis van ons vader?
897
+ 01O 31 15 8890 Word ons nie deur hom as vreemdelinge beskou nie? Want hy het ons verkoop en die geld wat deur ons verkry is, geheel en al deurgebring.
898
+ 01O 31 16 8900 Want al die rykdom wat God van ons vader weggeneem het, kom ons en ons kinders toe. Doen dan nou alles wat God jou gesê het.
899
+ 01O 31 17 8910 Toe maak Jakob hom klaar en laai sy kinders en sy vroue op die kamele,
900
+ 01O 31 18 8920 en hy voer al sy vee weg en al sy goed wat hy versamel het, die vee wat syne was, wat hy in Paddan-Aram versamel het, om te gaan na sy vader Isak in die land Kanaän.
901
+ 01O 31 19 8930 Onderwyl Laban gaan om sy kleinvee te skeer, het Ragel die huisgode van haar vader gesteel.
902
+ 01O 31 20 8940 En Jakob het Laban, die Arameër, mislei deur hom nie te vertel dat hy wou vlug nie.
903
+ 01O 31 21 8950 So het hy dan gevlug met alles wat hy gehad het: hy het hom klaargemaak en deur die Eufraat gegaan en sy aangesig gerig na die gebergte van Gílead.
904
+ 01O 31 22 8960 En op die derde dag kry Laban die tyding dat Jakob gevlug het.
905
+ 01O 31 23 8970 Daarop het hy sy broers saam met hom geneem en hom agternagejaag, 'n afstand van sewe dae, en hom ingehaal in die gebergte van Gílead.
906
+ 01O 31 24 8980 Maar God het na Laban, die Arameër, in die nag gekom in 'n droom en vir hom gesê: Pas nou op dat jy met Jakob geen goed of kwaad spreek nie.
907
+ 01O 31 25 8990 En Laban het Jakob ingehaal; Jakob het sy tent al opgeslaan gehad in die gebergte, en Laban met sy broers het dit opgeslaan in die gebergte van Gílead.
908
+ 01O 31 26 9000 Toe vra Laban vir Jakob: Wat het jy gedoen dat jy my mislei en my dogters soos krygsgevangenes weggevoer het?
909
+ 01O 31 27 9010 Waarom het jy stilletjies gevlug en my mislei en my dit nie vertel nie, dat ek jou met vrolikheid en liedere, met tamboeryn en siter kon weggebring het?
910
+ 01O 31 28 9020 Ook het jy my nie toegelaat om my seuns en dogters te soen nie. Nou het jy dwaas gehandel.
911
+ 01O 31 29 9030 Dit is in my mag om julle skade aan te doen, maar die God van julle vader het verlede nag met my gespreek en gesê: Pas nou op om met Jakob geen goed of kwaad te spreek nie.
912
+ 01O 31 30 9040 Nou is jy dan eenmaal aan trek, omdat jy so erg verlang het na die huis van jou vader--maar waarom het jy my gode gesteel?
913
+ 01O 31 31 9050 Toe antwoord Jakob en sê vir Laban: Omdat ek bevrees was, want ek het gedink u sal miskien u dogters met geweld van my wegneem.
914
+ 01O 31 32 9060 Die een by wie u u gode vind--hy mag nie lewe nie! Ondersoek wat by my is, in teenwoordigheid van ons broers, en neem dit vir u. Maar Jakob het nie geweet dat Ragel dit gesteel het nie.
915
+ 01O 31 33 9070 Toe gaan Laban in die tent van Jakob en in die tent van Lea en in die tent van die twee slavinne, maar hy het niks gekry nie; en toe hy uit die tent van Lea uitgaan, kom hy in die tent van Ragel.
916
+ 01O 31 34 9080 Maar Ragel het die huisgode geneem en dit in die kameelsaal weggepak en daarop gaan sit. En Laban het die hele tent deurgevoel, maar niks gekry nie.
917
+ 01O 31 35 9090 Daarop sê sy vir haar vader: My heer moet nie baie kwaai kyk nie, omdat ek nie vir u kan opstaan nie; want dit gaan met my volgens die reël van die vroue. En hy het gesoek maar die huisgode nie gekry nie.
918
+ 01O 31 36 9100 Toe word Jakob kwaad, en hy het met Laban getwis; en Jakob het geantwoord en vir Laban gesê: Wat is my oortreding, wat is my sonde, dat u my so vurig agternagesit het?
919
+ 01O 31 37 9110 Nou dat u al my goed deurgevoel het--wat het u van al u huisraad gevind? Sit dit hier neer voor my broers en u broers, en laat hulle oordeel tussen ons twee.
920
+ 01O 31 38 9120 Twintig jaar was ek nou by u. U skaap-- en bokooie het geen misdrag gehad nie, en die ramme van u kleinvee het ek nie geëet nie.
921
+ 01O 31 39 9130 Wat die wilde diere verskeur het, het ek nie na u gebring nie: ek moes dit vergoed; van my hand het u dit geëis, of dit al bedags gesteel is of snags gesteel is.
922
+ 01O 31 40 9140 Ek was 'n man wat bedags deur die hitte verteer is en snags deur die koue, en my slaap het gevlug van my oë.
923
+ 01O 31 41 9150 Twintig jaar was ek nou in u huis; veertien jaar het ek u gedien vir u twee dogters en ses jaar vir u kleinvee; en u het my loon tien maal verander.
924
+ 01O 31 42 9160 As die God van my vader, die God van Abraham en die Vrees van Isak, nie aan my kant was nie--ja, dan sou u my met leë hande weggestuur het. God het my ellende en die moeitevolle arbeid van my hande aangesien en verlede nag geoordeel.
925
+ 01O 31 43 9170 Toe antwoord Laban en sê vir Jakob: Die dogters is my dogters, en die seuns is my seuns, en die kleinvee is my kleinvee, ja, alles wat jy sien, is myne; maar my dogters--wat sal ek hulle vandag kan aandoen of aan hulle seuns wat hulle gebaar het?
926
+ 01O 31 44 9180 Kom dan nou, laat ons 'n verbond sluit, ek en jy, dat dit 'n getuie tussen my en jou kan wees.
927
+ 01O 31 45 9190 Daarop het Jakob 'n klip geneem en dit as gedenksteen opgerig.
928
+ 01O 31 46 9200 En Jakob het aan sy broers gesê: Bring klippe bymekaar! En hulle het klippe gaan haal en 'n hoop gemaak en daar op die hoop geëet.
929
+ 01O 31 47 9210 En Laban het dit Jegar-Sahadúta genoem, maar Jakob het dit Gal-ed genoem.
930
+ 01O 31 48 9220 Toe sê Laban: Hierdie hoop is vandag 'n getuie tussen my en jou. Daarom het hulle dit Gal-ed genoem,
931
+ 01O 31 49 9230 en ook Mispa, omdat hy gesê het: Mag die HERE wag hou tussen my en jou as ons mekaar nie meer sien nie.
932
+ 01O 31 50 9240 As jy my dogters mishandel, en as jy vroue neem by my dogters, dan is geen mens by ons nie: Kyk, God is getuie tussen my en jou.
933
+ 01O 31 51 9250 Verder sê Laban vir Jakob: Daar is dié hoop klippe, en daar is die gedenksteen wat ek tussen my en jou opgerig het--
934
+ 01O 31 52 9260 hierdie hoop klippe is getuie, en die gedenksteen is getuie dat ék na jou kant toe hierdie hoop nie sal verbytrek nie, en dat jy na my kant toe hierdie hoop en hierdie gedenksteen nie sal verbytrek met slegte bedoelinge nie.
935
+ 01O 31 53 9270 Die God van Abraham en die God van Nahor, die God van hulle vader, sal regter tussen ons wees. En Jakob het gesweer by die Vrees van sy vader Isak.
936
+ 01O 31 54 9280 Toe het Jakob 'n offer gebring op die gebergte en sy broers genooi om brood te eet. En hulle het brood geëet en die nag in die gebergte oorgebly.
937
+ 01O 31 55 9290 En Laban het die môre vroeg opgestaan en sy seuns en sy dogters gesoen en hulle geseën. Daarna het Laban vertrek en teruggekeer na sy woonplek.
938
+ 01O 32 1 9300 Jakob het ook verder gereis, en die engele van God het hom ontmoet.
939
+ 01O 32 2 9310 Toe hy hulle sien, sê Jakob: Dit is 'n leër van God! En hy het die plek Mahanáim genoem.
940
+ 01O 32 3 9320 En Jakob het boodskappers uitgestuur voor hom uit na sy broer Esau in die land Seïr, die landstreek van Edom,
941
+ 01O 32 4 9330 en aan hulle bevel gegee met die woorde: So moet julle aan my heer, aan Esau, sê: So sê Jakob, u dienaar--ek het as vreemdeling vertoef by Laban en daar gebly tot nou toe;
942
+ 01O 32 5 9340 en ek het beeste en esels, kleinvee en slawe en slavinne verwerf, en my heer dit laat weet, sodat ek guns mag vind in u oë.
943
+ 01O 32 6 9350 En die boodskappers het na Jakob teruggekom en gesê: Ons het by u broer Esau gekom, en hy trek u alreeds tegemoet en vier honderd man saam met hom.
944
+ 01O 32 7 9360 Toe het Jakob baie bevrees en benoud geword, en hy het die mense wat by hom was, sowel as die kleinvee en beeste en kamele in twee laers verdeel;
945
+ 01O 32 8 9370 want hy het gedink: As Esau op die een laer afkom en dit verslaan, sal die laer wat oorbly, vryraak.
946
+ 01O 32 9 9380 En Jakob het gesê: o God van my vader Abraham en God van my vader Isak, o HERE, wat my beveel het: Gaan terug na jou land en na jou familie, en Ek sal aan jou goed doen--
947
+ 01O 32 10 9390 ek is te gering vir al die gunste en al die trou wat U aan u kneg bewys het; want ek het met my staf oor hierdie Jordaan getrek en nou twee laers geword.
948
+ 01O 32 11 9400 Red my tog uit die hand van my broer, uit die hand van Esau, want ek is bang vir hom, dat hy sal kom en my doodslaan, die moeder saam met die kinders.
949
+ 01O 32 12 9410 U het tog self gesê: Ek sal sekerlik aan jou goed doen en jou nageslag maak soos die sand van die see wat vanweë die menigte nie getel kan word nie.
950
+ 01O 32 13 9420 En hy het die nag daar oorgebly en van wat in sy besit was, 'n geskenk geneem vir sy broer Esau:
951
+ 01O 32 14 9430 twee honderd bokooie en twintig bokke, twee honderd skaapooie en twintig ramme,
952
+ 01O 32 15 9440 dertig kameelkoeie wat in die melk was, met hulle kalfies, veertig koeie en tien bulle, twintig eselinne en tien jong esels;
953
+ 01O 32 16 9450 en hy het hulle aan sy dienaars afgegee, elke trop afsonderlik, en aan sy dienaars gesê: Trek voor my uit, en laat 'n plek oop tussen trop en trop.
954
+ 01O 32 17 9460 Daarop gee hy aan die eerste een bevel en sê: As my broer Esau jou teëkom en jou vra: Aan wie behoort jy, en waarheen gaan jy, en wie s'n is die goed daar voor jou?
955
+ 01O 32 18 9470 dan moet jy antwoord: U dienaar Jakob s'n. Dit is 'n geskenk wat hy aan my heer Esau stuur; en kyk, hy self kom ook agter ons aan.
956
+ 01O 32 19 9480 En hy het ook bevel gegee aan die tweede en aan die derde en aan almal wat agter die troppe geloop het, en gesê: Net so moet julle Esau antwoord as julle hom kry--
957
+ 01O 32 20 9490 julle moet sê: Kyk, ook u dienaar Jakob kom agter ons aan. Want hy het gedink: Laat ek hom versoen met die geskenk wat voor my uit gaan, en daarna sy aangesig sien--miskien sal hy my in guns aanneem.
958
+ 01O 32 21 9500 So het die geskenk dan voor hom uit gegaan, maar hy self het dié nag in die laer gebly.
959
+ 01O 32 22 9510 En hy het dieselfde nag opgestaan en sy twee vroue en sy twee slavinne en sy elf kinders geneem en deur die drif van die Jabbok getrek:
960
+ 01O 32 23 9520 hy het hulle geneem en hulle deur die rivier laat trek, ook laat deurtrek wat aan hom behoort het.
961
+ 01O 32 24 9530 Maar Jakob het alleen agtergebly, en 'n Man het met hom geworstel tot dagbreek.
962
+ 01O 32 25 9540 En toe Hy sien dat Hy hom nie kon oorwin nie, slaan Hy hom op sy heupbeen, sodat die heupbeen van Jakob uit lit geraak het in die worsteling met Hom.
963
+ 01O 32 26 9550 Toe sê Hy: Laat My gaan, want die dag het gebreek. Maar hy antwoord: Ek sal U nie laat gaan nie tensy dat U my seën.
964
+ 01O 32 27 9560 En Hy vra hom: Hoe is jou naam? En hy antwoord: Jakob.
965
+ 01O 32 28 9570 Toe sê Hy: Jy sal nie meer Jakob genoem word nie, maar Israel; want jy het geworstel met God en met die mense en het oorwin.
966
+ 01O 32 29 9580 Daarop vra Jakob en sê: Maak tog u Naam bekend! En Hy antwoord: Waarom vra jy tog na my Naam? En Hy het hom daar geseën.
967
+ 01O 32 30 9590 Toe noem Jakob die plek Pniël; want, het hy gesê, ek het God gesien van aangesig tot aangesig, en tog is my lewe gered.
968
+ 01O 32 31 9600 En die son het vir hom opgegaan net toe hy Pnuel verby was; en hy was mank aan sy heup.
969
+ 01O 32 32 9610 Daarom eet die kinders van Israel die heupsening, wat aan die heupbeen is, tot vandag toe nie, omdat Hy Jakob op die heupbeen, aan die heupsening, geslaan het.
970
+ 01O 33 1 9620 En Jakob het sy oë opgeslaan, en toe hy meteens Esau sien aankom en vier honderd man saam met hom, het hy die kinders onder Lea en Ragel en onder die twee slavinne verdeel.
971
+ 01O 33 2 9630 En hy het die slavinne met hulle kinders eerste, en Lea met haar kinders daaragter, en Ragel en Josef laaste opgestel;
972
+ 01O 33 3 9640 maar hy self het voor hulle uit gegaan en hom sewe maal na die aarde gebuig, totdat hy by sy broer gekom het.
973
+ 01O 33 4 9650 Toe loop Esau hom tegemoet en omhels hom en val hom om die hals en soen hom; en hulle het geween.
974
+ 01O 33 5 9660 Daarna het hy sy oë opgeslaan en die vroue en kinders gesien en gesê: Wie het jy daar by jou? En hy antwoord: Die kinders wat God uit genade aan u dienaar geskenk het.
975
+ 01O 33 6 9670 En die slavinne het nader gekom, hulle en hulle kinders, en hul neergebuig.
976
+ 01O 33 7 9680 En Lea het ook nader gekom met haar kinders en hul neergebuig; en daarna het Josef nader gekom en Ragel en hul neergebuig.
977
+ 01O 33 8 9690 Daarop sê hy: Wat is jou bedoeling met daardie hele laer wat ek teëgekom het? En hy antwoord: Om guns te vind in die oë van my heer.
978
+ 01O 33 9 9700 Maar Esau sê: Ek het baie, my broer! Wat joue is, laat dit joue bly!
979
+ 01O 33 10 9710 Toe antwoord Jakob: Ag nee, as ek nou guns in u oë gevind het, neem dan my geskenk uit my hand aan. Want juis daarom het ek u aangesig te sien gekry soos 'n mens die aangesig van God sien, en u het behae in my gehad.
980
+ 01O 33 11 9720 Neem tog my begroetingsgeskenk wat u aangebied is, want God het my genade bewys, en ek het volop. En hy het by hom aangehou, sodat hy dit aangeneem het.
981
+ 01O 33 12 9730 Daarop sê hy: Laat ons opbreek en verder trek, en ek sal langs jou trek.
982
+ 01O 33 13 9740 Maar hy antwoord hom: My heer weet dat die kinders swak is, en dat ek lammerooie en melkkoeie by my het; as 'n mens hulle net een dag ooreis, dan sterf al die kleinvee.
983
+ 01O 33 14 9750 My heer moet maar voor sy dienaar uit trek, en ék sal op my gemak trek na die gang van die vee wat voor my uit gaan, en na die gang van die kinders, tot ek by my heer in Seïr aankom.
984
+ 01O 33 15 9760 Toe sê Esau: Laat my tog van die manskappe wat by my is, by jou laat staan. En hy antwoord: Waarvoor dan? Laat my guns in die oë van my heer vind!
985
+ 01O 33 16 9770 So het Esau dan dié dag teruggegaan padlangs na Seïr toe.
986
+ 01O 33 17 9780 Maar Jakob het na Sukkot weggetrek en vir hom 'n huis gebou en takkrale vir sy vee gemaak. Daarom het hy die plek genoem Sukkot.
987
+ 01O 33 18 9790 En Jakob het behoue aangekom by die stad Sigem wat in die land Kanaän is, toe hy van Paddan-Aram gekom het--hy het sy laer voor die stad opgeslaan
988
+ 01O 33 19 9800 en die stuk grond gekoop waar hy sy tent opgeslaan het, van die seuns van Hemor, die vader van Sigem, vir honderd geldstukke.
989
+ 01O 33 20 9810 Daar het hy ook 'n altaar opgerig en dit genoem: Die God van Israel is God.
990
+ 01O 34 1 9820 En Dina, die dogter van Lea, wat sy vir Jakob gebaar het, het uitgegaan om die dogters van die land te leer ken.
991
+ 01O 34 2 9830 Toe Sigem, die seun van Hemor, die Hewiet, die vors van die land, haar sien, het hy haar gegryp en met haar gemeenskap gehad en haar onteer.
992
+ 01O 34 3 9840 En sy siel het verkleef geraak aan Dina, die dogter van Jakob; en hy het die dogter liefgehad en na die hart van die dogter gespreek.
993
+ 01O 34 4 9850 Sigem het ook met sy vader Hemor gespreek en gesê: Neem daardie dogter vir my as vrou.
994
+ 01O 34 5 9860 Toe Jakob dan hoor dat hy sy dogter Dina onteer het, was sy seuns by sy vee in die veld; en Jakob het geswyg totdat hulle gekom het.
995
+ 01O 34 6 9870 En Hemor, die vader van Sigem, het na Jakob uitgegaan om met hom te spreek.
996
+ 01O 34 7 9880 En die seuns van Jakob het uit die veld gekom toe hulle dit hoor; en die manne was gegrief en baie kwaad, omdat hy 'n skanddaad in Israel begaan het deur met die dogter van Jakob gemeenskap te hou: so iets mag nie gebeur het nie.
997
+ 01O 34 8 9890 Toe spreek Hemor met hulle en sê: Die siel van my seun Sigem is verlief op julle dogter: gee haar tog aan hom as vrou
998
+ 01O 34 9 9900 en verswaer julle met ons: gee aan ons julle dogters, en neem vir julle ons dogters.
999
+ 01O 34 10 9910 Bly maar by ons woon, en die land sal voor julle oop lê; woon en trek rond daarin en verwerf vaste besittings daarin.
1000
+ 01O 34 11 9920 En Sigem sê vir haar vader en haar broers: Laat my guns vind in julle oë, en wat julle van my eis, sal ek gee.